စည္းလုံးျခင္းသည္ အင္အား

အရာရာတုိင္းတြင္ အနိမ့္အျမင့္၊ အက်ဥ္းအက်ယ္၊ အေသးအႀကီး၊ ေအာင္ျမင္ျခင္း ရႈံးႏွိမ့္ျခင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိသည္။ ထိုတန္ဖုိးမ်ားအတြက္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈစံႏႈန္း အေသးအႀကီး အင္အားအေလ်ာက္ ရလာဒ္အက်ဳိးမ်ားလည္း ကြဲျပားလာခဲ့ရသည္။ လူသားတစ္ဦး၊ လူမ်ဳိးတစ္စု၊ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ နယ္ပယ္ အသီးသီးတြင္ ေအာင္ျမင္မႈ က်ရႈံးမႈတုိ႔သည္ ယင္းတုိ႔၏ စည္းလုံးျခင္းအင္အားေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ စည္းလုံးျခင္းအင္အားဆုိရာ၌ “စည္း” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ၏ အဓိပၸာဖြင့္ဆုိခ်က္ကုိ ျမန္မာအဘိဓာန္ ၌ ေအာက္ပါအတုိင္း ဖြင့္ဆုိထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ (၁) ပုိင္းျခားသတ္မွတ္ထားေသာ ျခံ၀င္းအကာအရံ၊ အေရးအေၾကာင္း၊ နယ္နိမိတ္။ (၂) က်င့္၀တ္စည္းကမ္း။ (၃) သီဆုိတီးမႈတ္ရာတြင္ အျဖတ္အရပ္ ကန္႔ သတ္ေပးေသာတူရိယာ။ (၄) တီးမႈတ္သီဆုိရာတြင္ စည္းတူရိယာသံျဖင့္ ကန္႔သတ္ေပးေသာ အျဖတ္အရပ္ ႏွင့္ စု၍ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း ဟူ၍ ျဖစ္ေပသည္။ “စည္းလုံး” ဟူေသာ ေ၀ါဟာရကုိမႈ ညီညြတ္သည္၊ ပူေပါင္းသည္ ဟု ဖြင့္ဆုိထားသည္။ ၿခဳံ၍ဆုိရေသာ္ ကန္႔သတ္ေပးျခင္း၊ ေသးငယ္သည့္ အရာမ်ားကုိ ေပါင္းစည္းေပးျခင္း ဟုနားလည္ႏုိင္သည္။ (၁) လႈပ္ရွားႏုိင္၊ ထမ္းပုိးပင့္မႏုိင္သည့္ ကာယစြမ္းအား။ ခြန္အား။ (၂) ခုိင္ခံ့မ်ားျပားေသာ အစု အေ၀း၊ အထုအထည္၊ အေရတြက္ပမာဏဟု “အင္အား” ကုိ အဓိပၸာယ္ႏွစ္မ်ဳိးဖြင့္ဆုိထားသည္။ တစ္စုံ တစ္ခုကုိ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္စြမ္း၊ လုပ္ကုိင္ႏုိင္စြမ္း၊ ေထာက္ပ့ံေပးႏုိင္စြမ္းကုိ ဆုိလိုေၾကာင္း သိသာထင္ရွား ေပသည္။ ေရာက္လုိရာပန္းတုိင္၏ ရေၾကာင္းေရာက္ေၾကာင္း တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ဆုိလ်င္ အင္အားျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းသည္ စည္းလုံးျခင္းျဖစ္ၿပီး ထုိစည္းလုံးျခင္းျဖင့္သာ လွ်င္ ေလွ်ာက္လွမ္းရာနယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ အႏုိင္ရမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈပန္းတုိင္သုိ႔ ေရာက္ရွိႏုိင္သည္။ ဤသုိ႔ေသာအဓိပၸာယ္ျဖင့္ “စည္းလုံးျခင္းသည္ အင္အား” ဟု လူအမ်ားေျပာဆုိသုံးႏႈန္းေနၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ “စည္းလုံးျခင္းသည္ အင္အား” ဟူေသာ ဆုိရုိးစကားကုိ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စု အဆက္ဆက္ေျပာဆုိခဲ့ ၾကေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ မည့္သည့္ အခ်ိန္မွ် ေဟာင္းႏြမ္းရုိးအီသြားမည့္ စကားလုံးမဟုတ္ေခ်။ ယေန႔ အခ်ိန္ထိ စည္းလုံးညီညြတ္မွ အားရွိသည္၊ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သည္၊ ၿပီးေျမာက္သည္ဟု တြင္တြင္ႀကီး ေျပာဆုိ ေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ စည္းလုံးျခင္းျဖင့္ အင္အားျဖစ္ဖုိ႔ သုိ႔မဟုတ္ အင္အားရွိေသာ စည္းလုံးျခင္းျဖစ္ဖုိ႔ စည္း လုံးညီညြတ္မႈပုံစံႏွင့္ စည္လုံးညီညြတ္မႈ တည္ေဆာက္နည္းစနစ္ဟု အပို္င္းႏွစ္ပုိင္း ခြဲျခားထားသင့္သည္။ စည္းလုံးညီညြတ္မႈပုံစံကို တည္ေဆာက္ရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးနယ္ပယ္၊ စီးပြားေရးနယ္ပယ္၊ လူမႈေရး နယ္ပယ္၊ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈနယ္ပယ္ဟု နယ္ပယ္ေပါင္းမ်ားစြာရွိသည့္အတြက္ ေယဘုယ် အေျခခံစည္းလုံး ညီညြတ္မႈပုံစံကုိ တည္ေဆာက္ရန္လုိေပသည္။ ၄င္းကုိ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္မႈနယ္ပယ္တြင္ သမုိင္းအစဥ္ အလာႀကီးမားဆုံးျဖစ္ေသာ ေဂါတမဗုဒၶ၏ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းတည္ေဆာက္ပုံႏွင့္ တည္ေဆာက္နည္းတုိ႔ကို မ႑ဳိင္ထားၿပီး ေဆြးေႏြးတင္ျပလုိေပသည္။ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာညီညြတ္မႈ ကာယသာမဂၢီႏွင့္ နာမ္ပုိ္င္းဆုိင္ရာ ညီညြတ္မႈ စိတၱသာမဂၢီဟု ညီညြတ္မႈႏွစ္မ်ဳိးရွိသည္။ ထုိတြင္ စိတၱသာမဂၢီသည္ ပုိ၍အေျခခံက်၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ေကာသမၺီျပည္အနီး ၀ါးေတာအရပ္၌ သီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကေသာ အရွင္အ ႏုရုဒၶါ၊ အရွင္နႏၵိယ၊ အရွင္ကိမိလမေထရ္ျမတ္သုံးပါးတုိ႔၏ ညီညြတ္စြာေနထုိင္က်င့္ၾကံပုံကုိ စံနမူနာအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးစကားျမြတ္ၾကားခဲ့သည္။ ထုိမေထရ္ျမတ္သုံးပါသည္ ခႏၶာကုိယ္ သုံးကုိယ္ကြဲေနလင့္ကစား ႏုိ႔ႏွင့္ေရ ေရာသကဲ့သုိ႔ စိတ္ကား တစ္စိတ္တည္းျဖစ္ေအာင္ေနႏုိင္ၾက၏။ တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ ကာယ ကံ၊ ၀စီကံ၊ မေနာကံတုိ႔ကုိ မ်က္ေမွာက္မ်က္ကြယ္ ႏွစ္သြယ္လုံး၌ ထားရွိၾက၏။ မိမိစိတ္အလုိကုိ ဖယ္ထား၍ က်န္ႏွစ္ပါးစိတ္ကုိဦးစားေပးၾက၏။ ခ်ိဳျမိန္သာယာေသာစကား၊ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္စကား၊ ျပႆနာအေမးအေျဖ စကား၊ တရားစကားတုိ႔ကုိသာ ေျပာၾကားၾက၏။ “ငါ့သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ သီလဂုဏ္၊ အက်င့္ ဂုဏ္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံၾက၏၊ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ေကာင္းမြန္ေသာ သီတင္းသုံးေဖာ္တုိ႔ႏွင့္ ေနရသည္မွာ အရေတာ္စြ၊ ကံေကာင္းစြ” ဟူ၍ဂုဏ္ေက်းဇူးတုိ႔ကုိသာ ေအာင္းေမ့ေနၾက၏။ ယခုေခတ္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ပုတ္ခတ္ေျပာဆုိေနၾကသူတို႔ အထူးသျဖင့္ အတုခုိးနည္းယူထုိက္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္မညီမညြတ္ ျဖစ္ေနေသာ ေကာသမၺီျပည္ရဟန္းတုိ႔ႏွင့္ ဆက္လက္မေန လုိေသာ ေၾကာင့္ ဗာလကေလာဏကရြာမွ တဆင့္ထုိမေထရ္သုံးပါးထံသုိ႔ ၾကြေရာက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မညီညြတ္ မႈကုိ အရိယာသူေတာ္ေကာင္းမ်ား လြန္စြာစက္ဆုပ္ရြံရွာသည္ကုိ ဤအျဖစ္အပ်က္က သက္ေသခံေနေပ သည္။ စိတၱသာမဂၢီမွာ မည္မွ်ေလာက္ အေရးၾကီးလွသည္ကုိ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကရန္ အထူးလုိ အပ္ေပသည္။ ဇာတကနိပါတ္ သေမၼာဒမာနဇာတ္ေတာ္လာ ငွက္မုဆုိး၏ ပုိက္ကြန္ကို အညီအညြတ္ ခ်ီမပ်ံ သန္းမႈေၾကာင့္ အသက္ေဘးအႏၲရာယ္မွ အၾကိမ္ၾကိမ္လြတ္ေျမာက္ခဲ့ရသည့္ ငုံးငွက္တုိ႔၏ စည္းလုံးညီညြတ္ မႈမ်ဳိးကုိလည္း အတုယူရေပမည္။ အေလာင္းေတာ္ ငုံးမင္းသည္ စိတ္ဓာတ္ညီညြတ္ေရးကို ဦးစြာေဆာင္ရြက္ ခဲ့၏။ ငွက္မုဆုိး၏ပုိက္ကြန္ထဲသုိ႔ က်ေရာက္ေသာအခါ ငုံးငွက္အားလုံး ပိုက္ကြန္ကုိ ညီညြတ္စြာ ကုိက္ခ်ီပ်ံ သန္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ေဘးလြတ္ရာခ်ဳံပုတ္တစ္ခုေပၚသို႔ပစ္ခ်ကာ အသက္ေဘးမွကင္းလြတ္ခဲ့ၾက၏။ ခႏၶာကုိယ္ ေသးငယ္ေသာ္လည္း ညီညြတ္မႈေၾကာင့္ ပုိက္ကြန္ကိုကုိက္ခ်ီပ်ံသန္းႏုိင္ၾကသည္။ တစ္ေန႔ ငုံးငွက္တစ္ ေကာင္သည္ အျခားငုံးငွက္တစ္ေကာင္ေပၚသုိ႔ တက္၍နင္းမိရာမွ စိတ္၀မ္းကြဲကာ မုဆိုး၏ပုိက္ကြန္ကို မကိုက္ခ်ီႏုိင္ၾကေတာ့ဘဲ အေလာင္းေတာ္ငုံးမင္းႏွင့္သူ၏ပရိသတ္မွ အျခားေသာငုံးငွက္တုိ႔ မုဆိုးလက္ တြင္းသုိ႔ သက္ဆင္းၾကရေတာ့သည္။ ဤဇာတ္ေတာ္သည္ စိတၱသာမဂၢီကို အေျခခံေသာ ကာယသာမဂၢီ ျဖစ္ရန္ အေရးႀကီးလွေၾကာင္း ညႊန္ျပေနေပသည္။ စည္းလုံးညီညြတ္မႈ တည္ေဆာက္နည္းစနစ္ပိုင္းတြင္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု၊ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၊ ႏုိင္ငံတစ္ ႏုိင္ငံ၏ ေထာင့္စုံနယ္ပယ္စုံတုိ႔၌ အေျခခံက်လွသည့္ ဆုံခ်က္ သုိ႔မဟုတ္ ဆုံရပ္တစ္ခုကို တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ျပင္ဆင္ၾကဖုိ႔ အထူးလုိအပ္သည္။ ထုိသုိ႔ျပင္ဆင္ႏုိင္ရန္ လူသားတစ္ရပ္လုံး၏ သိျမင္နားလည္မႈပုံစံမွားကုိ ေျပာင္းလဲရပါမည္။ မည္သုိ႔ေလာက္ စိတ္ေစတနာေကာင္းေကာင္း၊ ဉာဏ္ပညာတုိ႔ရွိရွိ လူသားတစ္ဦးစီ၏ အေျခခံသိျမင္နားလည္မႈပုံစံသစ္ တစ္ရပ္မတည္ေဆာက္ႏုိင္လွ်င္ မည္သည့္ညီညြတ္မႈကုိမွ တည္ေဆာက္ ႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ “ေခါင္းေဆာင္”ဟူေသာေ၀ါဟာရကုိ နံပါတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္ ကိုခ်ည္းနားလည္သိျမင္ေနၾကသည္။ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္း၊လုပ္ပုိင္ခြင့္ကိုလည္း အျပည့္လုပ္ႏုိင္စြမ္း၊လုပ္ပုိင္ ခြင့္ကိုခ်ည္း နားလည္ၾကသည္။ တာ၀န္ခြဲေ၀မႈ၊လုပ္ပိုင္ခြင့္ခြဲေ၀မႈ၊ အမ်ားစုေပါင္းဆုံးျဖတ္မႈစသည့္ အမႈေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို ယေန႔လူသားတုိ႔ ေလးစားလုိက္နာသိျမင္မႈ အားနည္းေနၾကသည္။ “နဂါးႀကီး၏ အၿမီးျဖစ္ရတာထက္ ၾကက္ကေလး၏ ေခါင္းျဖစ္ရတာက ပုိေကာင္းတယ္” ဆုိသည့္ တရုတ္တုိ႔၏ ကြန္ျဖဴရွပ္အေတြးအေခၚအယူအဆကို လူသားတုိ႔လက္ကုိင္ထားေနၾကသည္။ ဤအခ်က္သည္ စည္းလုံး ညီညြတ္ေသာလူသားပန္းတုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနယ္ပယ္သစ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာလူမႈအသုိင္းအ၀ုိင္းအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု ယေန႔အခ်ိန္ထိ ပီျပင္စြာမတည္ေဆာက္ႏုိင္ျခင္း၊ တက္လွမ္းမႈလမ္းေၾကာင္းႀကီးထြားမလာႏုိင္ျခင္း၏အေျခခံ အေၾကာင္းရင္းတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။ စည္းလုံးညီညြတ္မႈတည္ေဆာက္ရာတြင္ ေထာင္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္သုံးခုဘက္သုိ႔ ဦးတည္ျဖတ္သန္း ေနသည့္ ေဂါတမဗုဒၶ၏သန္႔ရွင္းေသာအဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ကို စံနမူနာယူၾကရေပမည္။ ဗုဒၶသည္ သူ၏ၿငိမ္း ခ်မ္းေသာ သန္႔ရွင္းေသာသံဃာ့အဖဲြ႔အစည္းတစ္ရပ္တည္ေထာင္ရာတြင္ ဘုံဆုိင္ေလးစားရမည့္ တရား (အဘိဓမၼာ)၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္း ေလးစားရမည့္တရား(၀ိနည္း)၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအျပန္အလွန္ ေလးစားရမည့္တရား(သုတၱန္)ဟူ၍ နည္းစနစ္က်စြာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ ျပဌာန္းတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ဗုဒၶသည္ သူႏွင့္ေခတ္ၿပိဳင္ မတူညီသည့္အျမင္သစ္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳလက္ခံခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ သဘာ၀ က်သည့္ တူညီသည့္အျမင္ရွိသူတုိ႔ ပုိၿပီးႀကီးထြားအင္အားမ်ားလာေစရန္ ေန႔ညမနား ေဟာေျပာစည္းရုံးခဲ့ သည္။ မိမိကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္တည္ေဆာက္ဖုိ႔ထက္ သူတစ္ပါးကုိမေကာင္းေျပာဖုိ႔ အားစုိက္ေနျခင္း သည္ အင္အားရွိေသာ စည္လုံးညီညြတ္မႈျဖစ္ဖုိ႔ ပုိမုိခက္ခဲသည္ကုိ ဗုဒၶေကာင္းစြာသိျမင္သည္။ တစ္ဖြဲ႔ကုိ တစ္ဖြဲ႔၊ တစ္ဦးကုိတစ္ဦးတုိက္ခုိက္ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ားကိုကန္႔သတ္တားဆီးရန္ ေပသုည(ေျမွာက္ထုိးပင့္ေကာ္ျခင္း) စည္းမ်ဥ္း၊ ဥဇၥ်ာပနက(ကဲ့ရဲ႕ရႈံ႕ခ်ျခင္း)စည္းမ်ဥ္း၊ ဘႎသာပနက(ေျခာက္လွန္႔ျခင္း)စည္းမ်ဥ္း၊ ပဟာရ (ထုိးႀကိပ္ျခင္း)စည္းမ်ဥ္းမ်ားကုိ ပညတ္ေရးစြဲေတာ္မူခဲ့သည္။ “ဘိကၡဴ အာမေႏၲတြာ အာမေႏၲသိ” စသည္ျဖင့္ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းအား အသိေပးအဆုိျပဳတင္သြင္းကာ အတည္ျပဳ ျပဌာန္းခဲ့သည္။ ဗုဒၶအဖြဲ႔အစည္းသည္ ယခုခ်ိန္ထိမယိမ္းမယုိင္ဆက္လက္တည္တ့ံေနျခင္းသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းႏွင့္ဖြဲ႔စည္းထားျခင္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ မ်ဳိးႏြယ္၊ေဒသအသီးသီးမွ၀င္ေရာက္လာၾက သည့္အဖြဲ႔၀င္သံဃာတုိ႔သည္ “နံပါတ္တစ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရမည္” ဆုိသည့္ ၿငီစုိ႔စုိ႔အိပ္မက္စိတ္ရုိင္းမ်ားကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး ေရာက္သည့္ေနရာ လက္တကမ္းအမွီမွာရွိသည့္ က်င့္ၾကံဖြယ္၊ စံျပဳဖြယ္အလုပ္တာ၀န္မ်ားကုိ ဦးေဆာင္လုပ္ကုိင္ေနၾကေသာေခါင္းေဆာင္မဲ့အဖြဲ႔အစည္း၊သုိ႔မဟုတ္ေခါင္းေဆာင္တုိ႔ခ်ည္း ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႔အစည္းသာျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ စင္ေပၚမွာကျပရင္း ရလာမည့္ေက်ာ္ၾကားမႈမ်ား၊လက္ခုပ္သံမ်ားကို လူမသိသူမသိစင္ေနာက္မွာေနၿပီး ကုိယ့္ဇာတ္ညႊန္းေအာင္ျမင္သြားသည္ကုိ ေပ်ာ္ရႊင္သည့္ပီတိအရသာ ထက္ပုိၿပီးႏွစ္သက္တတ္သူမ်ား၊ မင္းသားႀကီးမလုပ္ရ၍ ပတ္မထုိးေဖာက္သူမ်ား၊စင္ေပၚမရမေန ကုတ္ကပ္ တက္သူမ်ား၊ တစ္စင္ေထာင္သူမ်ား လြန္စြာအတုယူထုိက္ေပသည္။ လႈပ္ရွားမႈစင္ လဲၿပိဳမက်သြားဖုိ႔ စင္ေပၚက အရည္အခ်င္းႏွင့္စင္ေနာက္ကအရည္အခ်င္း ဟန္ခ်က္ညီလက္တြဲၿပီး အင္အားရွိေသာစည္းလုံး ျခင္းမ်ဳိးကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ေၾကာင္း ဗုဒၶ၏အဖြဲ႔အစည္းက မီးေမာင္းထုိးျပေနေပသည္။ ၁၉၅၅-ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ႔ထိပ္သီးကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဆုိဗီယက္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ခရုရွက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသုိ႔ေရာက္လာခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတြင္းလွည့္လွည္စဥ္ ေရႊတိဂုံေစတီအေရာက္ ေစတီအားလက္အုပ္ခ်ီ ကန္ေတာ့ရာ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးက “ခင္ဗ်ားက ကြန္ျမဴနစ္လုပ္ေနၿပီး ဘုရားရွိခုိးရသလား ဗ်” ဟုေျပာဆုိသည္ကုိ မစၥတာခရွရွက္သည္ “ဗုဒၶကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အေလးျပဳရမယ္ဗ်၊ ဘာျပဳလုိ႔လဲဆိုေတာ့ မိမိ၀ါဒကုိ ႏွစ္ေပါင္း (၂၅၀၀)ေက်ာ္ တည္တံ့ေအာင္ ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တဲ့ဗုဒၶရဲ႕စြမ္းပကားဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔ သမုိင္းအရ ဘယ္လူသားကမွလုိက္မမွီႏုိင္ေသးဘူး၊ ခုကၽြန္ေတာ္တုိ႔စည္းရုံးႏုိင္တယ္ဆုိတာ လူဘယ္ႏွစ္ သန္းကုိေနာက္လုိက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ၾကသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ တည္တ့ံေအာင္လုပ္ႏုိင္ၾကသလဲ၊ ဗုဒၶေလာက္ႀကီးျမတ္တဲ့ စည္းရုံးေရးမႈးမ်ဳိး ရွိႏုိင္ပါ့မလား၊ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕စည္းရုံးေရးစြမ္းအင္ကုိ အေလး ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတုိ႔ဓေလ့အတုိင္းရွိခုိးတာဗ်၊ ဒါဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့အလုပ္ မဟုတ္ လားဗ်ာ” ဟုျပန္ေျပာခဲ့ေလသည္။ ဗုဒၶ၏စည္းရုံးေရးစြမ္းအင္ျပည့္၀ေၾကာင္း၊ စည္းလုံးညီညြတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ စံနမူနာ၊အတုယူဖြယ္တုိ႔ႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနေၾကာင္း ကြန္ျမဴနစ္ဖခင္ႀကီးခရုရွက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးသေဘာေပါက္ေလသည္။ အင္အားရွိေသာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈျဖစ္ဖုိ႔ ဗုဒၶ၏ျဗဟၼစုိရ္ တရားမ်ားကုိ လက္ကိုင္ထားၿပီး နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ မစၥတာခရုရွက္စကားက သက္ေသခံေနေပသည္။ ပညာဉာဏ္ အင္မတန္စူးရွလုိ႔ ဧတဒဂ္ဂုဏ္ထူးစြပ္ခူးထားသည့္ အရွင္သာရိပုတၱရာကုိ ခုနစ္ႏွစ္အ ရြယ္ရွင္သာမေဏငယ္တစ္ပါးက မဆုိစေလာက္ေသာ မညီမညာသကၤန္း၀တ္ရုံမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ ေထာက္ ျပခဲ့သည္။ မေထရ္သည္ “မင္းလုိကုိ္ရင္ငယ္တစ္ပါးက ငါ့ကိုလာေျပာ၀ံ့သလား”ဟုစိတ္မျဖစ္ဘဲ ရုိေသ စြာခံယူခဲ့သည္။ ဤအခ်က္ကုိ ယေန႔လူသားတုိ႔ စံျပဳရေပမည္။ နယ္ပယ္အသစ္မ်ား၊ လုပ္ငန္းအမ်ိဳး အစားသစ္မ်ား၊ဦးေဆာင္မႈအသစ္မ်ားကို ဗုဒၶအဖြဲ႔အစည္း၏ထိပ္သီးပုဂၢဳိလ္မ်ားက အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္ကုိ စံနမူနာယူၾက ရေပမည္။ “သမဂၢါနံ တေပါ သုေခါ”ဟူေသာစံကို ဗုဒၶအေလးထားသည္။ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၏ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းေပၚ အက္ေၾကာင္းေပၚေစသည့္လုပ္ရပ္ကုိ အမႈႀကီးစာရင္း၀င္ထိပ္တန္းအျပစ္ႀကီးတစ္ခု အျဖစ္ သတ္မွတ္ရႈံ႕ခ်ခဲ့သည္။ ေရာဟိနီျမစ္ေရကိုအေၾကာင္းျပဳ၍မညီမညြတ္ျဖစ္ေနေသာ ကပၸိလႏွင့္ ေဒ၀ဒဟ ႏွစ္ႏုိင္ငံအေရးအခင္းကုိ ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္ ၀င္ေရာက္ရင္ၾကားေစ့ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ အျခားေသာအျမင္မတူအဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္၏ ေနာက္လုိက္တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ အျပင္ ထင္ရွားအေရးပါလွေသာ ‘သီဟ’ အမည္ရွိစစ္သူႀကီးသည္ ဗုဒၶေဟာၾကားခ်က္ကုိနာၾကားၿပီးေနာက္ တပည့္အျဖစ္လက္ခံရန္ ဗုဒၶအားေလွ်ာက္ၾကားခဲ့၏။ “သင္တုိ႔လုိ ထင္ရွားသည့္သူေတြက စဥ္းစဥ္းစားစား လုပ္ရင္ပုိေကာင္းမယ္၊ သင့္အိမ္ကတိတၳိတကၠတြန္းတုိ႔ရဲ႕၀င္ထြက္ရာေနရာျဖစ္တယ္၊ ေရတြင္းသဖြယ္ျဖစ္ တယ္”ဟုဗုဒၶျပန္လည္မိန္႔ၾကားခဲ့၏။ ညီညြတ္ခ်င္ရင္ငါ့ေအာက္ကုိ၀င္၊ ငါ့ေနာက္ကိုလုိက္ဟုဆုိတတ္သည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား လြန္စြာအတုယူထုိက္ေပသည္။ ယဥ္ေက်းေသာလူ႕အဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္၏အနာဂတ္ အတြက္ စည္းလုံးညီညြတ္စြာပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သင့္ေသာ္လည္း အရမ္းကာေရာဆြဲသြင္းလွ်င္ကား အကြဲအၿပဲမ်ားႏွင့္အဆုံးသတ္ကာ ေရရွည္စည္းလုံးညီညြတ္မႈကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ မည္မဟုတ္ေခ်။ နိဂုံးခ်ဴပ္အေနျဖင့္ ညီညြတ္ေရးကိုတည္ေဆာက္ရာတြင္ အျမင္ေဟာင္းမ်ား၊ အစြဲေဟာင္းမ်ားကို စြန္႔ပယ္သင့္ကစြန္႔ပယ္ၿပီး အေျခခံအျမင္သစ္မ်ား အသိအမွတ္ျပဳႀကိဳဆုိျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ၾကရေပမည္။ စင္ေအာက္ႏွင့္စင္ေပၚ၊ ေရွ႕တန္းႏွင့္ေနာက္တန္း ကြာဟမႈမ်ားမရွိေအာင္ ဂရုျပဳၾကရေပမည္။ ကြာဟမႈမဲ့ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းသစ္တစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚလာမႈသည္ အင္အားရွိေသာစည္းလုံးညီညြတ္ေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီး၏ အသက္ေသြးေၾကာတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အနာဂတ္တြင္ လစ္လပ္မႈ၊ကြာဟမႈမဲ့လူမႈအဖြဲ႔ အစည္း သစ္တစ္ရပ္ျဖစ္ရန္ အင္အားရွိေသာစည္းလုံးညီညြတ္မႈမွသည္ စည္လုံးျခင္းသည္အင္အားအျဖစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲၾကပါစုိ႔ဟု တုိက္တြန္းလုိက္ရပါေတာ့သည္။ တကၠသုိလ္ဖုိးနန္

ဗုဒၶဘာသာ ၿမန္မာမိန္းခေလးမ်ားအတြက္ မမွားသင့္တာေလးေတြမမွားရေအာင္

ၿဖစ္ရပ္မွန္ (၁) ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေလးက အညာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ ခဲ့တဲ့ ၿဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ပါတယ္။ တိတိက်က်ေၿပာရရင္မုံရြာၿမိဳ႕နယ္၊အလုံၿမိဳ႕ေလးမွာၿဖစ္ပါတယ္။ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာဘုိးေတာ္ဘုရားအိမ္နိမ့္စံဘ၀ကပဒုံဟူေသာ အမည္နဲ႔ၿမိဳ႔တည္ၿပီးစုိးစံခဲ့တာေၾကာင့္သမုိင္းေၾကာင္းအရာလည္း ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။ အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ကမ္းနဖူးမွာတည္ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း သာယာစုိေျပလွပါသည္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ ခ်င္းတြင္းေရေသာက္သူမ်ားၿဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ အသားအေရစုိေျပလွပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ေရဟာ အလုံၿမိဳ႕ သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ နွလုံးသားမ်ားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။မစုစုလတ္ဟာဦးလွၿမတ္+ေဒၚစန္းရီဆုိတဲ့မိဘနွစ္ပါး၊ ညီအစ္ကုိ ေမာင္နွမ မ်ားႏွင့္အတူအလံုၿမိဳ႕၊ေရြတံခါးရပ္မွာေနထုိင္ၾကပါတယ္။သူတုိ႔မိသားစုဟာမ်ိဳးရုိးအစဥ္အဆက္ကတည္းက ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဖခင္ဦးလွျမတ္ကေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္နဲ႔သာ အခ်ိန္ ကုန္ေနတတ္ၿပီးမိခင္ေဒၚစန္းရီမွာေတာ့ အထက ( ၁ ) အလုံမွ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦး ၿဖစ္ပါတယ္။ဆရာမၿဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ခေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းပညာေရးျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ ခဲ့ရပါတယ္။ "တပည့္မရွား တစ္ၿပားမရွိ ပီတိကုိစား အားရွိပါ၏" ဆုိတဲ့ သူလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ့ သား သမီးမ်ားကုိ "အမ်ိဳးကုိ ဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္၊ ဘာသာတရားကုိဘယ္လုိေလးစားတန္ဖုိးထားရမယ္" စတာေတြကုိ ဆုံးမ သြန္သင္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္သမီးၿဖစ္သူ မစုစုလတ္ေတာင္ အရြယ္ေရာက္လုိ႔ လွေသြးၾကြလုိ႔ေနပါၿပီ။ အသားကလည္းၿဖဴ ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္းေခ်ာေမြ႕၊ ခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားကလည္းေၿပၿပစ္ေတာ့ ျမင္သူတကာေငး ေမာရေလာက္ေအာင္ လွပလြန္းပါတယ္။ အလွေပၚအယဥ္ဆင့္ဆုိသလုိ သူ႔ရဲ႕ရုိးသားမႈဂုဏ္ကလည္း ပုိၿပီးေတာ့လွပတင့္တယ္မႈကုိ အေရာင္ေတာက္ေစပါတယ္။ အရြယ္လည္းေရာက္လာတဲ့မစုစုလတ္ဟာ မိဘေတြရဲ႕၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္မွကူညီၿပီးရွာေဖြေပးခ်င္တဲ့အတြက္ စက္ခ်ဳပ္ ပညာကုိသင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒီပညာနဲ႔ပဲ မိဘ၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကရွာေဖြၿပီး မိဘေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္ အကုိင္ေလးကလည္းရွိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာ၊သ ဘာမေနာကလည္းၿဖဴဆုိေတာ့ သူကုိ လွမ္းၿခဴဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုိကုိလူပ်ိဳကာလသားေတြကလည္း ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေအာင္ရွိခဲ့ပါတယ္။အဲဒီထဲမွာ ရာဇင္ဆုိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ လည္း အပါအ၀င္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ရာဇင္ဟာ စုစုလတ္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္ကုိသြားတုိင္း လမ္းမွေစာင့္ၿပီး ပုိးပန္းေလ့ရွိ ခဲ့ပါတယ္။ ရုိးသားၿဖဴစင္ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ စုစုလတ္ကုိ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ၿဖင့္ ခ်ိဳၿမရႊင္ၿပတဲ့ ရည္းစားစကားမ်ားေၿပာၿပီး စုစု လတ္ ရဲ့အခ်စ္ကုိ ရယူ နုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလးစုစုလတ္ဟာ ရာဇင္ရဲ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံရယူၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ ရာဇင္ဟာမစုစုလတ္အေပၚအလုိ လုိက္အၾကိဳက္ေဆာင္ကာ အစြမ္းကုန္ယုယၾကင္နာမႈမ်ား ေပးစြမ္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မစုစုလတ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ အမွတ္ တရပစၥည္းေလးမ်ားကုိ ၀ယ္ေပးေလ့ရွိခဲ့ၿပီး အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔ အၾကြားပုိျပခဲ့ပါတယ္။ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ ကုိဘယ္လုိေၿပာရမယ္ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္ရမယ္၊ ဘယ္လုိၿမဴဆြယ္ရမယ္ဆုိတာကုိလည္း ကြ်မ္းက်င္ပုိင္နုိင္ၿပီး မိန္းမက်မ္း ေက်ထားပုံလည္းရပါတယ္။ ရာဇင္နဲ႔မစုစုလတ္ဟာ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကေပမဲ့ မတူညီတဲ့ျခားနားခ်က္ေတြ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒါက ေတာ့ လူမ်ိဳးလည္းမတူ၊ ဘာသာကလည္းျခားနားလုိ႔ေနပါတယ္။မစုစုလတ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ျဖစ္တဲ့ မိဘနွစ္ပါးက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ၿမန္မာအမ်ီဳးသမီးေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇင္ကေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ဳိးလည္းမဟုတ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိမတူညီတဲ့ ျခားနားမႈေလးေတြေၾကာင့္ မစုစုလတ္မိဘ မ်ားကလည္း ရာဇင္နဲ႔သေဘာမတူခဲ့သ လုိ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ရာဇင္နဲ႔လက္ထပ္ဖုိ႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရာဇင္က မစုစု လတ္ကုိ "လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူတာနဲ႔ ကုိယ္တုိ႔နွစ္ေယာက္ ေဝးရမယ္ဆုိတာ လုံး၀မျဖစ္ေစ ရဘူး။ ငါလည္းငါႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္မယ္။ မင္းကုိလည္း မင္းႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ လြပ္လြပ္ လပ္လပ္ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခြင့္ေပးမယ္"ဆုိၿပီး အာမခံခ်က္ ရဲရဲတင္းတင္းေပးလုိက္ပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္ အပုိင္း( ၂ ) အရုိးခံမစုစုလတ္ခမ်ာ စိတ္ထဲမွာ ရာဇင္ဟာအျခားအျခားေသာလူမ်ဳိးျခား၊ဘာသာျခားေတြနဲ႔မတူ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိ တယ္။လူမႈေရးရွိတယ္၊ သူ႔အေပၚကုိ နားလည္မႈေပးတယ္၊ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကုိလည္းေပးတယ္ဆုိၿပီး တစ္ ကုိယ္ေတာ္ ခ်ီးမြမ္းခမ္းထုတ္ကာ ရာဇင္ကုိ မုိးက်ေရြကုိယ္ နတ္သားတစ္ပါးလုိ ထင္လာခဲ့ပါတယ္။ မစုစုလတ္မိဘေတြကလည္း ရာဇင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဖုိ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျဖာင္းဖ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ " သမီးရယ္ အခုသမီးနဲ ႔ခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ မယူပါနဲ႔၊ သမီးဒီေကာင္ေလးကုိ လက္ထပ္ယူမယ္ဆုိရင္ေမေမတုိ႔မိဘဘုိးဘြားအစဥ္ အဆက္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးရုိးဗီဇေတြ ပ်က္စီးကုန္ လိမ့္မယ္၊ သမီးၾကားဖူးမွာပါ၊ေျမမ်ိဳလုိ႔လူမ်ိဳးမျပဳတ္ လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးျပဳတ္မယ္ဆုိတာ၊ ဒီစကားဟာ ေရွးက လူႀကီးေတြက သက္သက္အဓိပၸါယ္မဲ့ ေျပာခဲ့တာမဟုပ္ဘူး၊သမီးတုိ႔လုိ အခ်စ္မ်က္ကန္းေတြအတြက္ အေရးတႀကီးမွာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္တယ္၊ သမီးအခုဆုိရင္ အဲဒီစကားရဲ႕ စည္းတစ္ဘက္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ တာစူ ေနၿပီ၊ အသိတရားနဲ႔သတိထားပါသမီးရယ္၊ ေမေမလည္းငယ္ရာကႀကီးလာတာမုိ႔သမီးတုိ႔လူငယ္ေတြရဲ႕ အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိနက္ရိႈင္းစူးနစ္တယ္ဆုိတာ ေမေမနားလည္ပါတယ္။ ေမေမတုိ႔နဲ႔အမ်ဳိးတူဘာသာတူ၊ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ လမ္းေဘးမွာေျချပတ္လက္ျပတ္ ေတာင္းစားေနတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ဆုိ ရင္ေတာင္ ေမေမ အခုလုိမ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ငုိယုိၿပီး သမီးကုိေတာင္းပန္ေနမွာမဟုတ္ဘူး၊ လမ္းေဘးကသူေတာင္းစားနဲ႔ ယူလို႔ ငါ့သမီးကေမြးတဲ့ ေမေမ့ေျမးေလးေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳး စစ္စစ္ျဖစ္ရေသးတယ္၊ အခုသမီးခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ ေလးနဲ႔သာယူမယ္ဆုိရင္ ငါ့သမီးက ေမြးတဲ့ငါ့ေျမးေလးေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားကျပားေလးေတြျဖစ္ေနေခ်ရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေမ ေမ့ကုိသနား ၾကင္နာေသာ အားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကုိေတာ့ လုံး၀လက္မထပ္နဲ႔ေနာ္"ဆုိၿပီး မိခင္ ေဒၚစန္းရီခမ်ာ သမီးျဖစ္သူကုိ ငုိယုိၿပီးေတာင္းပန္ရွာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မစုစုလတ္ကေတာ့ ခပ္မုိက္မုိက္ပဲ အခ်စ္သူရဲေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး ရာဇင္နဲ႔နွစ္ဦးသေဘာတူ လက္ထပ္ယူလုိက္ၾက ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မစုစုလတ္ဟာ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ နွစ္ဦးသား ခ်စ္ရည္လူးကာ ေပ်ာ္ရြင္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊ ေလာကမွာသူ႕ေလာက္ကံေကာင္းသူ မရွိဟုပင္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။ သူတုိ႔လက္ထပ္ၿပီးလုိ႔နွစ္လေလာက္ၾကာလာတဲ့ အခါ မွာေတာ့ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့ ဘီလူးမ်က္ႏွာ ဟာ တစ္ေန႔တျခား ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္လာပါေတာ့တယ္။ ရာဇင္ဟာ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထံုးစံအတုိင္းမစုစုလတ္ကုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္လုိ႔ အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရာဇင္က တကယ္လုိ႔ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ဘာသာထဲကုိမ၀င္ပဲ ဗုဒၶဘာသာကုိ ဆက္လက္ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္ေနဦး မယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထုံးစံအရ တရား၀င္ဇနီးမယားၿဖစ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေမြးလာတဲ့သားသမီးေတြ မွာလည္း တရား၀င္ သားသမီးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ တိတ္တိတ္ပုန္း ရထားတဲ့သားသမီးမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေမြဆက္ခံခြင့္မရရွိနုိင္ ေၾကာင္း၊ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္မွာလည္း၊ တရား၀င္ဇနီးမယား မၿဖစ္ေသးတဲ့အတြက္ လင္မယားခ်င္းကြဲကြာတဲ့အခါ ဘာ ပစၥည္းမွ မရႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္တရား၀င္ဇနီးျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ၿပီး သူတုိ႔ဘာသာ နဲ႔အညီ လက္ထပ္ရမညီျဖစ္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရာဇင္ရဲ႕မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတုိ႔အိမ္မွာတစ္ျခားဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ မစုစုလတ္ရွိေနလုိ႔ လာဘ္မရွိတာ စီးပြားေရးက်တာဆုိၿပီး မစုစု လတ္အေပၚ အျပစ္ပုံခ်ကာ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ေတာ့ဘဲ ၿငိဳျငင္လာၾကပါတယ္။ အခုေတာ့ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားရဲ႕စကားကုိယုံၾကည္ၿပီး လက္ထပ္ယူခဲ့တဲ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ မုိးေကာင္းကင္ ေရြအိမ္မက္ႀကီး ဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းအေရာင္ေတြလြင့္ပါးၿပီး ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရပါၿပီ။ ေပ်ာ္ရြင္ ရယ္ေမာျခင္းေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း အရည္ေပ်ာ္ကာ ငုိေၾကြးျခင္းရဲ႕လမ္းစျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္က ခ်ိဳခ်ိဳျမျမစကားလုံးေတြဟာ ခုေတာ့ခါးတမာ ေတာလုိျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံတုန္းက အၾကင္နာပုံရိပ္ေတြဟာလည္း တံလ်ပ္ပမာ အေ၀းဆီသုိ႔သာ တရိပ္ရိပ္ လြင့္ေမ်ာေပ်ာက္ကြယ္သြား ရၿပီတကား။ အခုေတာ့မစုစုလတ္ခမ်ာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခုေတာ့ခ်ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔မိဘဘုိးဘြားေတြရဲ့ မ်ိဳးရုိးဇာတိကုိ ငဲ့မည္ေလာ၊ မိမိရဲ႕တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ ေရွ႕ေရးကုိငဲ့မည္ေလာ၊ ပဒုိင္းသီးကဲ့သုိ႔ စားလည္းရူး ဆုတ္လည္းစူးျဖစ္ရေတာ့ မည့္အေျခအေနသို႔ ဆုိက္ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ႕အမုိက္ဇာတ္ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ ၿပီးဆုံးေအာင္ ကရပါေတာ့မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ျပန္လုိ႔လည္း ဘယ္မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္၊ မိဘညီအကုိေမာင္ႏွမေတြက ဒီလူ မ်ိဳးျခားဘာသာျခားကုိ လက္ထပ္မယူဖုိ႔ အတန္တန္တားတဲ့ၾကားက မိမိကုိယ္တုိင္က ပုိးဖလံမ်ိဳး မီးကုိတုိးသကဲ့သုိ႔ အခ်စ္ သူရဲ ေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး " ငရဲ " တြင္းထဲသုိ႔ ခုန္ဆင္းခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။ အပုိင္း ( ၃ ) ဇာတ္သိမ္း အခုေတာ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ဘ၀ကေတာ့ "ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးဘူး" ဆုိတဲ့စကားလုိ ဘယ္အရာမ်ိဳးကုိမွ မထူးေတာ့ဘဲ ကံၾကမၼာ ကုိသာ ယိုးမယ္ဖြဲ႕ၿပီး လူမ်ဳိးျခားဘာသာဇာတ္ထဲကုိ ေျခစုံပစ္၀င္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားဇာတ္ထဲ၀င္ရ တယ္ဆုိတာ ပါးစပ္ကအေျပာနဲ႔၀င္ပါ့မယ္ဆုိၿပီး လုပ္လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔ယုံၾကည္မႈရွိေအာင္ သူတုိ႔ခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ျပရ တယ္။ မစုစုလတ္ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဦးထိပ္မွာ ပန္ဆင္ၿပီး ရွိခုိးဦးခ်ခဲ့တဲ့ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာ အခုေတာ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ေျခဖ ၀ါးေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ။ မိဘဘုိးဘြားစဥ္ဆက္က အေရွ႕အရပ္ကုိ ေခါင္းျပဳအိပ္ခဲ့ရတဲ့မစုစုလတ္ဟာ အခုေတာ့ ေျခအစုံ ပစ္ကန္ၿပီး အိပ္ခဲ့ရပါၿပီ။ အိမ္ဦးခန္းမွာကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာလည္း သာမန္သစ္သားတုံးအမွတ္ျဖစ္ခဲ့ရ ပါၿပီ။ တန္ခုိးႀကီးေစတီပုထုိးမ်ားဟာလည္း မစုစုလတ္ဘ၀အတြက္ေတာ့ အုပ္ပုံအျဖစ္ေရာက္ခဲ့ရပါ ၿပီ။ သုိ႔ေပမယ့္ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ဘာမွအားအငယ္ခဲ့ပါ။ ဘာကုိမွလည္း ေတြးၿပီး မပူပန္ခဲ့ပါ။ေမာင္သာေမ့ဘ၀၊ ေမာင္သာ ေမ့ရဲ႕ ကမၻာျဖစ္လုိ႔ ေနခဲ့မိပါတယ္။ ေလာကမွာ အျမတ္ႏုိးဆုံးအရာေတြလို႔ထင္မွတ္ ထားခဲ့တဲ့ မိဘမ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္နွင့္ ဘာသာ တရားေတြကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီးေတာ့ ရာဇင္ဆုိတဲ့ေမာင့္ကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီး ခ်ိန္တြယ္ခြင့္ ရမယ္ဆုိရင္ေတာင္၊ ေမာင့္ဖက္မွာပဲ အေလးေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလး မစုစုလတ္မဟုတ္ပါလား။ ၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္ မတ္လသုိ႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မစုစုလတ္တစ္ေယာက္ က်မၼာေရးမၾကာခဏေဖာက္ျပန္လုိ႔ေနပါ တယ္။ ညတုိင္းအိပ္တဲ့အခါေတြမွာလည္း အိမ္မက္ဆုိးမ်ားျမင္မက္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါထြက္ ေပါက္အၿဖစ္လင္ေယာက်္ားမသိေအာင္ ေဗဒင္ဆရာကုိ အားကိုးတႀကီးနဲ႔ သြားေမးပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ဘုရားမွာ အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားလွဴၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားလုပ္ဖုိ႔ ယၾတာေပးလုိက္ပါတယ္။ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစဖုိ႔ ေဗဒင္ဆရာေပးလုိက္တဲ့ ယၾတာကုိေခ်ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာသာၿခားဇာတ္ထဲ၀င္ထား တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာသြားၿပီး အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔လွဴဖုိ႔ အခက္ေတြ႔ရ ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဥပါဒ္ေရာက္ မၿဖစ္ရေအာင္ ( ၆. ၃. ၂၀၀၀ )ေန႔မွာ ဘုရားေက်ာင္းကန္ကုိ သြားမေနေတာ့ဘဲ မိမိအိမ္မွာ တင္ လစ္ပုိပုလင္းထဲကုိ အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားထုိးကာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ ခုံေပၚမွာပဲ တင္လွဴလုိက္ပါတယ္။ ဒီစက္ခ်ဳပ္ခုံေပၚ မွာ ပန္းတင္လွဴတာကုိျမင္သြားတဲ့ ေယာက္မျဖစ္သူ နုိရဘီက စုစုလတ္ဘုရားမွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္း အကုိျဖစ္သူရာဇင္ နွင့္ သူ့အိမ္သားေတြကုိ တုိင္ၾကားပါတယ္။ ရာဇင္နဲ႔ေယာကၡမျဖစ္သူမ်ားဟာ စုစုလတ္သူတုိ႔အိမ္မွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္း လည္း သိေရာ ယမ္းပုံမီးက် ေဒါသေပါက္ကြဲကာ မစုစုလတ္ကုိေခၚၿပီး ပါးေတြနားေတြရုိက္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။ၿပီးေတာ့ ရာဇင္က "နင့္ဘုရားရွိခုိးမယ့္အစား င့ါဟာႀကီးရွိခုိး”ဆုိၿပီး ပုဆုိးလွန္ၿပကာ ရွိခုိးခုိင္းပါတယ္။ မစုစုလတ္ကုိရုိက္ႏွက္တဲ့ေနရာမွာ ရာဇင္တင္မကပဲ ရာဇင့္အေမနင့္ ေမာင္နွမေလးေယာက္တုိ႔က ၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကပါ တယ္။ လူေလးေယာက္က၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကတဲ့အတြက္ မစုစုလတ္ခမ်ာ အလြန္ နာက်င္လြန္းလွတာမုိ႔ ေအာ္ဟစ္ငုိေၾကြး ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကုိအကူအညီလွမ္းေတာင္းမိပါတယ္။ မစုစုလတ္က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းရမလား ဆုိၿပီး ရာဇင္တို႔မိသားစုရဲ႕ ေဒါသဟာ အထြက္အထိပ္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ရွိတံခါးအားလုံးကုိပိတ္ၿပီး စုစုလတ္ပါးစပ္ထဲသို႔ အ၀တ္စုတ္မ်ားကုိထည့္ကာ မေသမခ်င္း သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။ မစုစုလတ္ခမ်ာမွာလည္း မိန္ကေလးျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ေလးေယာက္အားကုိ မယွဥ္ႏုိင္တာက တစ္ေၾကာင္း ဆုိေတာ့ သရဲသဘက္စီးေနတဲ့ သူတုိ႔စက္ကြင္းထဲက ဘယ္လုိမွရုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ အိမ္ထဲမွာတင္ပဲ ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆုံးသြားပါ တယ္။ ရာဇင္တုိ႔မိသားစုဟာ အလြန္လည္ၾကပါတယ္၊ ယုတ္မာတဲ့ေနရာ မွာလည္း နွစ္ေယာက္မရွိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရ ပါတယ္။ စုစုလတ္အေလာင္းကုိ မေတာ္တဆေသဆံုးမႈေသခင္းပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ သဲလြန္စေဖ်ာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ တစ္ၿမိဳ႕ လံုးမွာရွိတဲ့ သူတုိ႔အမ်ဳိးတူ၊ဘာသာတူေတြအားလုံးကလည္း ေငြအားလူအားနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး လက္စလက္နေဖ်ာက္ေပးၾကပါ တယ္။ စုစုလတ္အေလာင္းကုိေျမမျမဳတ္ပဲမီးသၿဂဳိဟ္ဖို႔ စီမံၾကပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚစန္းရီမွာ သူသမီးဟေသြးရုိးသားရိုး နဲ႔ေသတာမဟုတ္မွန္းေတာ့သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ အမႈဖြင့္အေရးယူမယ္ ဆုိရင္လည္း လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာ ျခားေတြက ေငြအားလူအားနဲ႔ ဖုံးဖိထားတဲ့အတြက္ အမႈမွန္ေပၚေပါက္ ဖုိ႔မလြယ္ဘူးဆုိတာ ႀကိဳသိထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚစန္းရီက သမီးျဖစ္သူရဲ႕အေလာင္းကုိ ေျမျမဳတ္ျခင္း၊ မီးသၿဂိဳဟ္ျခင္း မျပဳပဲ ပုံမပ်က္အုတ္ဂူသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါ တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဒၚစန္းရီရဲ႕ ဆႏၵအတုိင္း အုတ္ဂူသြင္းၿပီးသၿဂၤဳိဟ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားၿဖင့္ "မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားနားထဲ သုိ႔ေရာက္ရွိသြား ခဲ့ၾကပါတယ္" သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း ညတြင္းခ်င္းစုရုံးၿပီး စုစုလတ္ရဲ႕အုပ္ဂူကုိေဖာက္ထြင္းၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ၾကပါတယ္။ ရာဇ၀တ္ေဘးေျပးမလြတ္ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ရက္ရက္စက္စက္လူမဆန္စြာ သတ္ၿဖတ္ထားတဲ့ အေလာင္းရဲ႕အမႈမွန္ကား ယခုအခါဘြားခနဲေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒီသတင္းစကားဟာ တစ္ခဏအတြင္းမွာပဲ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး တုန္လွဳပ္ ေျခာက္ျခားသြားခဲ့ၾကပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ေနလူထုေတြအားလုံးဟာ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ကာ ေတြ႕ရာသခ်ဳႋင္းဓါးမဆုိင္းဘဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ဓာတ္ ျပသဖို႔ လမ္းမေပၚဆီသို႔ အသီးသီးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အမႈိက္ကစ ျပသာဒ္မီးေလာင္ မျဖစ္ရေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့အာဏာပုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္ မ်ားေရာက္ရွိလာၾက ၿပီးတရားခံမ်ားကုိ ဥပေဒအရထိေရာက္စြာ အေရးယူေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားေတာ့မွ ျပႆနာ ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာ ပုိင္အဖဲြ႔အစည္းမွ အၾကီးအကဲပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ကတိ စကားအတုိင္း တရားခံရာဇင္ႏွင့္တကြ အေပါင္းအပါေလး ဦးတုိ႔ကုိ ညတြင္းခ်င္းဖမ္းဆီးၿပီး အားႏြဲ႔တဲ့ မိန္းခေလးကုိ ေလးေယာက္၀ုိင္းၿပီး မတရားညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ အသီးသီး ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္ တစ္ကၽြန္းစီ ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က သာယာလွပတဲ့အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ယခုေတာ့ေသြးစြန္းၿပီးအက်ည္းတန္ေလခဲ့ၿပီ။ ၾကည္လင္ေအးၿမတဲ့ခ်င္း တြင္းေရဟာလည္း ေသြးေႏွာၿပီးေတာ့ ေနာက္က်ိခဲ့ေလၿပီတကား….။ အမွာ။ ။ အထက္ပါျဖစ္ရပ္သည္ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားအတြက္ သတိထားသင့္တဲ့ အခ်က္မုိ www.tunlinsoe.blogspot.com မွ ကူးယူေဖၚျပလုိက္တာပါ။

မ်ဳိးဆက္သစ္သုိ႔ မွာတမ္း

အုိးမဖုတ္ခင္ အုိးလုပ္စဥ္၀ယ္ အုိးတြင္ႏွိပ္ခပ္ တံဆိပ္မွတ္က မပ်က္မစဲ အုိးပင္ကြဲလည္း အၿမဲတေစ တည္ရွိေနသုိ႔ ေထြေထြေသြးသား ကေလးမ်ား၌ ဘုရားတံဆိပ္ ဘာသာစိတ္ကုိ ခပ္ႏွိပ္ႏုိင္မွ သက္ဆုံးက်ေအာင္ ဗုဒၶ၀ါဒီ စြဲၸၸၸ၍တည္မည္ ကုိယ္စီ ခပ္ႏွိပ္ေစသတည္း။ (အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)

“What social value in Myannar Buddhism is”

At the short time of life as a human being in the world, it is necessary to live usefully. In the life of human being that is said to be born in no easy way, a life should be in valuable way. Human beings must create their life of good and bad situations by themselves and they can raise their value of life by themselves too. Human being is not able to live alone but he has to live depending on his society harmoniously. In such a living, he should do for the purpose of himself and the others within no a limit of personal prosperity only. The life of human being is limited to three life times: first, second and third. In the first life time, the benefit of others can be done while studying for himself. In the second life time, his money should be made or his wealth should be sought for in the right but not the wrong way. In the third life time, a life should be useful while performing good deeds and meditating for the future life. In such a way, a human being should live in a balance of the benefit of himself and the others to be valuable life. Humam being should apply the essence and value of life by way of thinking and performing harmoniously for the benefit of himself and the others. In the schooling age for the human beings, learning should be earned in order to get a luzurious life in the future. Diligence for learning should be not extremely. And learning should be acquired with carefulness. Besides, only if one is a good follower in learning, one can be a good leader in the future. While learning by taking as an example of ‘ the behaviour of termites and bees’ , the gratitude of teachers should be remenbered. Only if filling with knowledge, one can get the life of being honorable among the crowd, the life just as a lion that absolutely overwhelms the wile beasts and the life of being a valuable and a good-heart filled with knowledge. A man filling with knowledge associates humbly just as ‘the shape of a ripe paddy plant’ . To pay respect the elders, to associate with the same age of the ones in equal terms and to be kind the younger ones are good traditin. If a good heart is added to a fullknowledge, it is like ‘the shape of putting sugar-cane liquid into the taste of sweetness’ . Such a man is the one who is successful in the activity of himself and the others in a balance way. While doing for the others he can get the benefit of himself too. One has to live the valuable life by learning in the first age and so also by making money in the second age. Although the pot of knowledge can not be stolen by the thieves, the properties can be related to the five enemies. Therefore, the properties should be earned in the righteous way. If one takes the properties from the others in the wrong way, that properties are hot like the state of the hot iron-cakes. Just as swallowing the hot iron-cakes, so also the properties in a state of anxiety is not useful. While seeking for wealth in the second age, the man of full knowledge can know the right and the wrong way analytically, think gain and loss and analyze the good and the bad way. Such a man is the one who realizes the life value of the second age. When seeking for wealth the one can not succeed in the long term if his mind is filled with the attitude of a Myanmar saying: ‘ It is enough for Nga Te if he is in a state of perfect health neglecting whether the others die or not’ . He is able to apply ‘carefulness as dyke’ , ‘knowledge as earth bunker’ and ‘intellingence as iron goad’ . Only the one who bears in mind the attitude: no hiding place for the bad deeds, existing no longer for the wrong deeds and making the one failure by dong the bad deeds and etc., has the real value of. In the time of ripe age which is the third time limited of a life, taking meditation is more valuable than learning and seeking for wealth. Only if living righteously, it will be excellent. Knowledge was achieved in the first age and in the second age living was in accord with the right way. In the third age it needs to die valuably. (ဖုိးနန္)

ဆည္းပူးပညာမဟာခ်ဴလာ

၁။ ထိုိင္းႏုိင္ငံ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသုိလ္ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ တည္ရွိေသာ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္အမည္ကုိ ၁၉၉၆ -ႏွစ္ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ ပထမႏွစ္သင္တန္းသားအျဖစ္ အေဆာင္(၁၈)တြင္ ေနထုိင္၍ ပညာ သင္စဥ္က ၾကာဖူးမိခဲ႕၏။ အေဆာင္ (၁၈) အေဆာင္မွဴး ျဖစ္သူ အရွင္သာဓိန(ယခု အိႏၵိယမွ ေဒါက္တာဘြဲ႕ၿပီး) အထံတြင္ အဂၤလိပ္စာ အေျခခံဝါက် (၂၀) သင္ယူရင္း ၾကားဖူးမိခဲ႕ျခင္းျဖစ္၏။ ထုိစဥ္ကတည္းက မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္ကုိ စိတ္ဝင္စားမိသည္။ “တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ အေျခအေနမ်ားေပးလုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ရရင္ တက္ေရာက္ခ်င္စမ္းပါဘိ” ဟု စိတ္ထဲမွလည္း ရည္မွန္း ခ်က္မ်ား ထားရွိမိသည္။ ယခုေခတ္ အခါကဲ႕သုိ႔ ဆက္သြယ္ေရးမ်ား မေကာင္းသျဖင့္လည္း အခ်ိန္ ကာလ ၾကာျမင့္သည္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ဝုိးတဝါးျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္လု မတတ္ျဖစ္ခဲ႕ရသည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ မဟာခ်ဴလာတကၠသုိလ္ အဘိဓမၼာပါေမာကၡ မစၥတာက်န္း ဘရြန္း၏ စပြန္ဆာေပးမႈ၊ ေမႊးေကာ္အိတ္ လုပ္ငန္းမွ ကုိေက်ာ္ျမင့္၏ စီစဥ္ေပးမႈတုိ႔ျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ သာသနာျပဳခရီး ေရာက္ခဲ႕ရ၏။ မိမိတက္ေရာက္ခ်င္သည္ကား မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္မွ မာစတာ(MA)တန္း။ သူတုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္သည္ကား ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ထုိင္းစာကုိသင္၊ တတ္ေျမာက္လွ်င္ ျပန္လည္ ပုိ႔ခ်ေပး။ ဤကဲ႔သုိ႔ျဖစ္၏။ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ရလဒ္ကား တျခားစီျဖစ္ခဲ႕ေပၿပီ။ ၂။ လမ္းပန္းၿမိဳ႕မွ ျမန္မာဆရာေတာ္ႀကီး သည္လုိႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္(ျမန္မာအေခၚဇင္းမယ္) ၿမိဳ႕အနီး ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျပင္ဦးလြင္ေခၚ ေမၿမိဳ႕ ကဲ႕သုိ႔ လွပခ်မ္းေအးလွေသာ လမ္းပန္းၿမိဳ႕သုိ႔ ထုိင္းစာေပမ်ား သင္ယူရန္ ေရာက္ခဲ႕ရျပန္၏။ လမ္းပန္း ၿမိဳ႕တြင္ ျမန္မာဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲဓမၼာနႏၵ သီတင္းသုံး ေနထုိင္ေသာ ေက်ာင္းျဖစ္၏။ ဆရာေတာ္ ႀကီးသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ သီတင္းသုံး ေနထုိင္၍ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈတုိ႕ကုိ ျဖန္႔ျဖဴး ခဲ႕သည္မွာ အႏွစ္ငါးဆယ္နီးပါး ရွိခဲ႕ေပၿပီ။ ထူးျခားသည္မွာ ယခုအခ်ိန္အထိ ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ ျမန္မာပတ္စ္ပုိ႔ကုိင္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူလ်က္ပင္ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ သာသနာျပဳေနဆဲျဖစ္၏။ ျမန္မာဆရာေတာ္ႀကီး၏ သာသနာျပဳမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ထုိင္းရဟန္းေတာ္တုိ႔မွာ ျမန္မာစာေပ သင္ၾကား ခြင့္ရ။ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ၾကြေရာက္၍ စာေပးသင္ၾကားခြင့္ရၾက၏။ ယခုဆုိလွ်င္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တပည့္ ထုိင္းလူမ်ိဳးမ်ားမွာ အဆင့္ျမင့္ေသာ ေနရာမ်ားတြင္ အဆင့္ျမင္ေသာ ျမန္မာနည္း ျမန္မာ့ဟန္ တုိ႔ျဖင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္လက္ဆင့္ကမ္း သာသနာ ျပဳေနၾကေပၿပီ။ ၃။ မ်က္ခုံးေမႊးရိတ္ျခင္း ျပႆနာ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာျပည္သား ရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးလွေသာအရာမွာ မ်က္ခုံး ေမႊး ရိတ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ျမန္မာျပည္သား ရဟန္းေတာ္တုိ႔မွာ ျမန္မာျပည္တြင္ တစ္ခါမွ မ်က္ခုံးေမႊးကုိ မရိတ္ခဲ႕ဘူးၾကေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မ်က္ခုံးေမႊးရိတ္ဖုိ႔ဆုိသည္မွာလည္း အခက္အခဲတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနေတာ့ ၏။ ထုိင္းလူမ်ိဳးတုိ႔သည္ သံဃာေတာ္တုိ႔ကုိ ပထမျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရသည္ႏွင့္ မ်က္ခုံးေမႊးကုိ အရင္ၾကည့္ ၏။ မ်က္ခုံးေမႊး မရွိမွ သူတုိ႔စိတ္ထဲတြင္ သံဃာအစစ္ဟု ထင္မွတ္ၾကပုံရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိင္းလူမ်ိဳး သံဃာေတာ္တုိ႔သည္ ဆံပင္ကုိ တစ္လျပည့္၍ (လျပည့္ေန႔တုိင္း) အလြန္ရွည္လ်ားမွ ရိတ္ၾကေသာ္ လည္း မ်က္ခုံးေမႊးကုိကား သတိထား၍ တစ္ပတ္တစ္ခါ ရိတ္ၾက၏။ဝပ္ထာ့မအုိးေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ ေရာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ပတ္အၾကာ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ သာသနာျပဳ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ မ်က္ခုံးေမႊးကုိ ယခုအခ်ိန္အထိ တစ္ခါမွ မရိတ္ခဲ႔ဘူးေၾကာင္း၊ ဘမုခဝိနိစၧယ (မ်က္ခုံးေမႊးရိတ္ျခင္း၊ မရိတ္ျခင္း အဆုံး အျဖတ္) က်မ္းကုိလည္း အဂၤလိပ္၊ ပါဠိ၊ ထုိင္းဘာသာတုိ႔ျဖင့္ စာအုပ္ထုတ္ေဝခဲ႕ေၾကာင္း အမိန္႔ရွိ ကာ ယင္းစာအုပ္ကုိ စာေရးသူအား စြန္႔လုိက္၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်ာင္းတုိက္တြင္ ျမန္မာနည္း ျမန္မာ့ ဟန္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈတုိ႔ျဖင့္ ေက်ာင္းတုိက္၊ ေစတီမ်ားကုိ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ႕၏။ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးေသာ ဆရာေတာ္၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကုိကား ႏုိင္ငံျခားသာသနာျပဳ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္တုိ႔ အတုယူသင့္လွ၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဝပ္ထာ့မအုိးေက်ာင္းတုိက္တြင္ တႏွစ္တာမွ် ထုိင္းစာေပတုိ႔ကုိ သင္ၾကားခဲ႔ရ၏။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ အရိပ္အာ၀ါသ ေအာက္မွာ ေနရသည္ကား အလြန္မွ ၿငိမ္းခ်မ္းလွ၏။ ၄။ ဗီဇာအခက္အခဲ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေက်ာင္းတုိက္မွာ ေနရသည္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ၿငိမ္းခ်မ္းလွေသာ္လည္း မေပ်ာ္ရႊင္သည္ ကား ေနထုိင္ခြင့္ ဗီဇာကိစၥပင္ ျဖစ္၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာျပည္သား ရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ ေနထုိင္ ခြင့္ဗီဇာသည္ အရမ္းခက္ခဲလွ၏။ မည္သုိ႔ မည္ပုံ ဗီဇာကိစၥလုပ္ရမည္ ဟု မိမိအား ညႊန္ျပမည့္သူ မရွိ။ တကၠသုိလ္တက္ခြင့္ရေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ကား မည္သုိ႔ရွိသည္ မသိ။ ေလာေလာဆယ္တြင္ ဗီဇာကိစၥ အဆင္မေျပ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လွည့္ရမည့္ အေျခအေနျဖစ္၏။ ထုိကဲ႕သုိ႔လည္း မျဖစ္ခ်င္။ ႀကံရာမရ ျဖစ္ေနစဥ္ တစ္လအတြင္းမွာပင္ လမ္းပန္းၿမိဳ႕ ဝပ္ထာ့မအုိး ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ စာေပသင္ၾကားရန္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရဟန္းျဖစ္ခဲ႕၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ ဒီပလုိမာတန္းႏွင့္ ဘီေအ တန္းတြင္ သင္ၾကားခဲ႕ဖူးသည့္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ရဟန္းတစ္ပါး ေရာက္ရွိလာ၏။ တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ ယင္းဂ်ပန္ရဟန္းေတာ္ႏွင့္ ရင္းႏွီး၍ စကားစပ္မိသျဖင့္ ဗီဇာ အေၾကာင္း သိခြင့္ရခဲ႕၏။ စိတ္မပူဖုိ႔ အေၾကာင္းႏွင့္သူကူညီမည့္အေၾကာင္း ေျပာၾကားလာ၏။ထုိ႔ေနာက္ ျမန္မာျပည္စာသင္ရာမွ ျပန္ၾကြ လာေသာ ထုိင္းလူမ်ိဳး ရဟန္းေတာ္ တစ္ပါး၏ ကူညီမႈေၾကာင့္ ဗီဇာကိစၥ အဆင္ေျပခဲ႕၏။ သုိ႔ေသာ္ လမ္းပန္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ (၉)နာရီေက်ာ္ၾကာ ကားစီးရ၊ ခရီးသြား ရ၏။ အသြားအျပန္ ဘန္ေကာက္သုိ႔ ရွစ္ႀကိမ္ခန္႔ သြားရမႈ ေၾကာင့္ ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ စုေစာင္းထားသည့္ တကၠသုိလ္တက္ဖုိ႔ ေက်ာင္းစာရိတ္မ်ားမွာ တက္တက္ စင္ေအာင္ ကုန္သြားခဲ႕ရျပန္ပါသည္။ သည္လုိ ႏွင့္ တစ္ႏွစ္အၾကာ ျမန္မာျပည္သုိ႔ ေက်ာင္းစာရိတ္ရွာ ျပန္ခဲ႕ရေတာ့သည္။ ၅။ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ ထုိင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ေနခြင့္ရဖုိ႔ ျမန္မာျပည္မွ ျပန္အလာ ဘန္ေကာက္သုိ႔ ေျပာင္းေရႊ႕ရန္ႏွင့္ တကၠသုိလ္တက္ခြင့္ရဖုိ႔ရန္ ကုိယ့္နည္း ကုိယ့္ဟန္ျဖင့္ စုံစမ္းခဲ႔ရ၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ တကၠသုိလ္တက္ခြင့္ရဖုိ႔ အသာထား အေရးႀကီးသည္ကား မိမိအတြက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုခုတြင္ ေက်ာတစ္ေနရာစာ ေနခြင့္ရဖုိ႔ ပင္ျဖစ္၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ေထာက္ခံစာရွိမွ တကၠသုိလ္ေဖာင္တင္ခြင့္၊ ေျဖခြင့္၊ တက္ခြင့္ရ၏။ ထုိင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ေနခြင့္ရဖုိ႔ဆုိသည္မွာလည္း အလြန္ပင္ ခက္ခဲလွ၏။ အဆက္အသြယ္ မရွိလွ်င္ မည္သုိ႔မွ် အဆင္မေျပႏုိင္။ မိမိသည္ကား ထုိင္းလူမ်ိဳးရဟန္းေတာ္တစ္ပါး၏ ကူညီမႈေၾကာင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ ျမဘုရားအနီးတြင္ ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္တြင္ အခန္းတစ္ခန္း ရရွိခဲ႕၏။ ၆။ မဟာခ်ဴလာ၏ မူလတည္ေနရာ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္၏ မူလတည္ေနရာကား ျမဘုရားအနီး ဝပ္မဟာထာ့ေက်ာင္းတုိက္ ဧရိယာတြင္ တည္ရွိေသာေၾကာင့္ သြားရ လာရ စုံစမ္းရသည္မွာ မိမိအတြက္ အလြန္လြယ္ကူလွ၏။ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ သိခြင့္ရၿပီးသည့္ေနာက္ ကုန္က်စာရိတ္တုိ႔ကုိ တြက္ခ်က္ရျပန္၏။ အဆင္ေျပ ေလာက္ၿပီဆုိမွ ေဖာင္တင္၊ ဝင္ခြင့္ေျဖ၊ ေအာင္စာရင္းထြက္၊ အင္တာဗ်ဴးေျဖ စသည္ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ရေတာ့၏။ ဝင္ခြင့္ရၿပီးေနာက္ စာေမးပြဲေၾကး သြင္းၿပီးသည္ႏွင့္ ဗီဇာကိစၥ၊ တကၠသုိလ္မွ အေဆာင္တြင္ အခန္းရဖုိ႔ကိစၥ လြယ္ကူသြားေတာ့၏။ (ယခုအခ်ိန္ တကၠသုိလ္တြင္ အေဆာင္မွ အခန္း ရဖုိ႔ အခက္အခဲရွိေနေသး၏။ ဆက္လက္ေဆာက္လုပ္ေနဆဲ။) ၇။ မာစတာတန္းအတြက္ လုိအပ္သမွ် မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္၏ မာစတာေခၚ အမ္ေအ (MA)တန္းအတြက္ ေဖာင္တင္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၅)ရက္ျဖစ္၏။ ဝင္ခြင့္အတြက္ လုိအပ္သည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားမွာ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသုိလ္မွ ဘြဲ႕ရရွိၿပီးသည့္ ညီေတာ္ေနာင္ေတာ္တုိ႔အတြက္ အခက္အခဲ သိပ္မရွိ လွေခ်။ မူရင္းေအာင္လက္မွတ္ႏွင့္ အမွတ္စာရင္းတုိ႔ကုိ မိတၱဴကူး၊ ျမန္မာျပည္တြင္ ေနထုိင္ေသာ ေက်ာင္းတုိက္မွ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ေထာက္ခံစာတုိ႕ကုိ ႏုိႀတီျပန္ထားၿပီးလွ်င္ ထုိင္းေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး၏ ေနထုိင္ေၾကာင္းေထာက္ခံစာတုိ႔ ပူးတြဲ တင္ျပရ၏။ သည္ေလာက္ဆုိလွ်င္ ဝင္ခြင့္ေဖာင္တင္ဖုိ႔အတြက္ လုံေလာက္ၿပီျဖစ္၏။ ဝင္ခြင့္ေဖာင္အတြက္ ဘတ္(၅၀၀)ငါးရာ (က်ပ္ တစ္ေသာင္းခြဲခန္႔) ျဖစ္၏။ သာသနာ့တကၠသုိလ္မွ မဟုတ္သည့္ ျပင္ပနည္းစနစ္တုိ႔ကုိေတာ့ အတိ အက် မသိေခ်။ဝင္ခြင့္ေျဖခ်ိန္မွာ မတ္လ (၁၉)ရက္ ႏွင့္ (၂၀)ရက္။ ဝင္ခြင့္ကုိ တခါတရံ တစ္ႀကိမ္ တစ္ရက္ႏႈံးျဖင့္ ႏွစ္ခ်ိန္၊ ႏွစ္ရက္ေျဖဆုိရ၏။ တခါတရံ တစ္ရက္တည္း ေျဖဆုိရ၏။ ပုံမွန္ေတာ့ မရွိေခ်။ နံနက္ (၉)နာရီမွ (၁၁)နာရီအထိ အေထြေထြ ဗဟုသုတႏွင့္ ေန႔ခင္း (၁)နာရီမွ (၃)နာရီအတြင္း အခ်ိန္ ကား အဂၤလိပ္စာ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲတုိ႔ကုိ ေျဖဆုိရ၏။ မတ္လ (၂၇)ရက္ေန႔ ေန႔ခင္း (၂)နာရီ တြင္ ဝင္ခြင့္ ေအာင္စာရင္းထြက္၏။ ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ေသာ သူတုိ႔ မတ္လ (၂၈)ေန႔ မနက္ (၉)နာရီမွ ညေန (၄)နာရီအထိ အင္တာဗ်ဴး ေျဖဆုိရ၏။ အင္တာဗ်ဴး ေအာင္စာရင္းကုိကား ဧၿပီလ (၈)ရက္ ေန႔ခင္း (၂)နာရီတြင္ ထြက္၏။ ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကိစၥကုိ ဧၿပီလ (၁၈)ရက္ ေန႔တြင္ (၁)နာရီမွ (၅)နာရီအတြင္း ေက်ာင္းလခ၊ ဓာတ္ပုံ၊ လုိအပ္သည္စာရြက္စာတမ္းတုိ႔ႏွင့္အတူ ေပးသြင္းရ၏။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေနရမည့္ အေဆာင္ႏွင့္ အခန္းတုိ႔ကုိ သက္ဆုိင္ရာမွ သတ္မွတ္ေပး၏။ ေက်ာင္းစတင္ တက္ရမည့္ ရက္ကား ဇြန္လ (၁၆)ရက္ေန႔တြင္ျဖစ္၏။ တခါတရံတြင္ ႀကိဳတင္ သင္တန္းတက္ျခင္း၊ အစည္းအေဝးက်င္းပျခင္း၊ မိတ္ဆက္ျခင္းတုိ႔ကုိ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကား၍ ျပဳလုပ္ေလ႔ရွိ၏။ ၈။ ဘီေအတန္းအတြက္ လိုအပ္သမွ် မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္၏ ဘီေအ (BA)တန္းအတြက္ ေဖာင္တင္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္စဥ္ ဧၿပီလ (၁)ရက္ျဖစ္၏။ ဝင္ခြင့္အတြက္ လုိအပ္သည့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားမွာ အထက္၌ ေဖာ္ျပခဲ႕ၿပီးသာ အမ္ေအ(MA) တန္းႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ျပင္ပမွ ပထမႀကီးတန္းႏွင့္ သာသနဓဇဓမၼာစရိယ ေအာင္ျမင္ၿပီးေသာ သူတုိ႔မွာ သာသနာေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ ေထာက္ခံခ်က္မ်ား အမွတ္စာရင္းမ်ား ႏုိႀတီျပန္ထားဖုိ႔ အမွန္တကယ္လုိအပ္မည္ျဖစ္၏။ ဝင္ခြင့္ေျဖခ်ိန္မွာ ေမလ (၁၈)ရက္၊ ေန႔ခင္း (၁)နာရီမွ (၅)နာရီထိ ႏွစ္ခ်ိန္ခြဲ ေျဖဆုိရ၏။ ပထမအခ်ိန္မွာ အေထြေထြ ဗဟုသုတကုိ ေျဖဆုိရၿပီး ဒုတိယ အခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္စာ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲတုိ႔ကုိ ေျဖဆုိရ၏။ ေမလ (၂၃)ရက္ေန႔ ေန႔ခင္း (၂)နာရီတြင္ ဝင္ခြင့္ ေအာင္စာရင္းထြက္၏။ ဝင္ခြင့္စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ေသာ သူတုိ႔ ေမလ (၂၅)ေန႔ မနက္ (၉)နာရီမွ ညေန (၄)နာရီအထိ အင္တာဗ်ဴး ေျဖဆုိရ၏။ အင္တာဗ်ဴး ေအာင္စာရင္းကုိကား ေမလ (၂၈)ရက္ ေန႔ခင္း (၂)နာရီတြင္ ထြက္ေတာ့၏။ေက်ာင္းတက္ဖုိ႔ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကိစၥကုိ ဇြန္လ (၁)ရက္ေန႔တြင္ (၁)နာရီမွ (၅)နာရီအတြင္း ေက်ာင္းလခ၊ ဓာတ္ပုံ၊ လုိအပ္သည္စာရြက္စာတမ္း တုိ႔ႏွင့္အတူ ေပးသြင္းရ၏။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ေနရမည့္ အေဆာင္ႏွင့္ အခန္းတုိ႔ကုိ သက္ဆုိင္ရာမွ သတ္မွတ္ေပး၏။ ေက်ာင္းစတင္ တက္ရမည့္ ရက္ကား ဇြန္လ (၁၈)ရက္ေန႔တြင္ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ ၉။ ကုန္က်စာရိတ္မ်ား အမ္ေအ(MA) တန္း တက္ခြင့္ရသူတုိ႔သည္ ေက်ာင္းတက္ (၂)ႏွစ္၊ Thesis (၃)ႏွစ္ျဖစ္၏။ ကုန္က် စာရိတ္မ်ားမွာ အမ္ေအတန္း ပထမႏွစ္အတြက္ ပထမေျခာက္လပတ္ ဘတ္ (၁၄၅၀၀) တစ္ေသာင္း ေလးေထာင့္ငါးရာ (က်ပ္ေငြငါးသိန္းခန္႔)၊ ဒုတိယေျခာက္လပတ္ဘတ္(၁၃၅၀၀)တစ္ေသာင္းသုံးေထာင္ (က်ပ္ေငြေလးသိန္းေလးေသာင္းခန္႔)၊ (၁)ႏွစ္လွ်င္ စုစုေပါင္း က်ပ္ဆယ္သိန္းနီးပါး ေပးသြင္းရမည္ ျဖစ္၏။ ယင္းမွာ ပထမႏွစ္ သင္တန္းေၾကးသက္သက္သာ ျဖစ္၏။ ဗီဇာေၾကး၊ စာအုပ္၊ မိတၱဴ၊ အစား အေသာက္ႏွင့္ သြားလာစာရိတ္တုိ႔ မပါေသးေခ်။ က်န္ရွိေသာ အတန္းတုိ႔ကုိလည္း ပထမႏွစ္ေလာက္ မမ်ားေသာ္လည္း ပထမႏွစ္နီးပါး ေပးသြင္းရမည္ျဖစ္သည္။ဘီေအ (BA) တန္းအတြက္ ပထမႏွစ္ ပထမေျခာက္လပတ္အတြက္ ဘတ္(၆၅၀၀) ေျခာက္ေထာင္ငါးရာ(က်ပ္ႏွစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းခန္႔)၊ ဒုတိယေျခာက္လပတ္ ဘတ္(၅၅၀၀) (က်ပ္ႏွစ္သိန္းနီးပါးခန္႔)၊ တစ္ႏွစ္လွ်င္ က်ပ္ေလးသိန္းႏွစ္ေသာင္း ခန္႔ ေပးသြင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ပထမႏွစ္ သင္တန္းေၾကးသက္သက္သာ ျဖစ္၏။ ဗီဇာေၾကး၊ စာအုပ္၊ မိတၱဴ၊ အစားအေသာက္ႏွင့္ သြားလာစာရိတ္တုိ႔ မပါေသးေခ်။ က်န္ရွိေသာ အတန္းတုိ႔ကုိ လည္း ပထမႏွစ္ထက္အနည္းငယ္ ပုိမုိလ်က္ ေပးသြင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ၁၀။ လုိအပ္ေသာ အဂၤလိပ္စာ အရည္းအခ်င္း အထက္ပါ ႏွစ္တန္းလုံးအတြက္ အဂၤလိပ္စာ အထူးကၽြမ္းက်င္စြာ ေရးတတ္၊ ေျပာတတ္၊ နားေထာင္ တတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ နားေထာင္ႏုိင္စြမ္းရွိဖုိ႔ ပုိမုိလုိအပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး သုိ႔မွသာ မိမိသေဘာ ေပါက္သလုိ ျပန္လည္ ေျပာဆုိ ေရးသားႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ အတန္းတုိင္းတြင္ အဆုိင္းမင့္မ်ား ေရးသား ျခင္း၊ ပါဝါပြိဳင့္မ်ားျပဳလုပ္ကာ ပေရာ္ဂ်က္တာျဖင့္ တင္ျပျခင္းတုိ႔ကုိ ဘာသာရပ္တုိင္းတြင္ ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စာေဝါဟာရကၽြမ္းက်င္မႈကလည္း မိမိတုိ႔အတြက္ ပုိမုိ အေထာက္အပံ႔ ရႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ ဘီေအတန္း ပထမႏွစ္တြင္ Economics in Daily Life, Techniques of Higher Education, Language and Communication, Introduction to Linguistics, Introduction to Philosophy, Introduction to Logic ႏွင့္ Basic mathematics ကဲ႕သုိ႔ေသာ ဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ ေဝါဟာရမ်ားမွာ ျမန္မာျပည္သား ရဟန္ေတာ္မ်ားအတြက္ တရင္း တႏွီး မရွိေသာေၾကာင့္ ေဝါဟာရၾကြယ္ဝမႈမ်ားလည္း လုိအပ္လွပါသည္။ ဘာသာရပ္မ်ား၏ အေသး စိတ္ကုိ မဟာခ်ဴလာ၏ ဆုိဒ္ျဖစ္သည့္ http://inter.mcu.ac.th ႏွင့္ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠ သုိလ္၏ ပုံရိပ္မ်ား၊ သင္ၾကားရမည့္ အခ်ိန္၊ ဘာသာရပ္အသီးသီးတုိ႔ကုိလည္း ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးသားထားသည့္ http://www.pyinnyarzarni.com/ ဆုိဒ္တြင္လည္း ဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရႈေလ႔လာ ႏုိင္ပါသည္။ ၁၁။ တကၠသုိလ္ေပါင္းမ်ားစြာ အခ်ိန္လည္းရ ေငြေၾကးလည္း အဆင္ေျပသူတုိ႔အတြက္ ဘီေအအတန္းမွ စတင္တက္ေရာက္ျခင္းျဖင့္ (ဘြဲ႕အတြက္သာမဟုတ္) မိမိတုိ႔၏ အတတ္ပညာပုိင္းဆုိင္ရာ အသိပညာပုိင္းဆုိင္ရာမ်ားမွာ ဘဝ အတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ဗုဒၶ၏ သာသနာေတာ္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း မ်ားစြာမွ အေထာက္အကူျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ အထက္၌ တင္ျပခဲ႕သည္မွာ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသိုလ္မွ အင္တာေနရွင္နယ္ အဂၤလိပ္အစီအစဥ္အတြက္ သီးသန္႔ျဖစ္၏။ အျခားတကၠသုိလ္မ်ားျဖစ္ေသာ အုိင္ဘီစီတကၠသုိလ္၊ မဟာမကုဋ္တကၠသုိလ္။ မဟီေဒါတကၠသုိလ္၊ ေအဘက္တကၠသုိလ္၊ စိတ္ဂၽြန္း တကၠသုိလ္၊ အယုဒၶယတကၠသုိလ္၊ ရန္ခါမ္ဟိန္းတကၠသုိလ္ စသည္ျဖင့္ တကၠသုိလ္ေပါင္းမ်ားစြာ က်န္ရွိေနပါသည္။ ယင္းတကၠသုိလ္မ်ားတြင္ မိမိတုိ႔၏ အဂၤလိပ္စာ အရည္အခ်င္း၊ တတ္ႏုိင္သည့္ ေငြေၾကးေပၚမူတည္၍ တက္ေရာက္ႏုိင္ပါေသးသည္။ ၁၂။ သင္တန္းခ်ိန္မ်ား မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသုိလ္တြင္ အမ္ေအ(MA)တန္းအတြက္ တပတ္လွ်င္ ႏွစ္ရက္(သုိ႔) သုံးရက္ သင္ၾကားရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘီေအ (BA) တန္းတြင္ ေလးရက္ (သုိ႔) ငါးရက္ သင္ၾကား ရမည္ ျဖစ္သည္။ အတန္း စတင္ခ်ိန္မွာ နံနက္ကုိးနာရီ ျဖစ္ၿပီး သင္တန္းဆင္းခ်ိန္မွာ ညေန ငါးနာရီျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္စာ ထပ္မံေလ႕လာလုိသူတုိ႔အတြက္ အေျခခံအတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အဆင့္ျမင့္တန္း စသည္ ျဖင့္ အတန္းလုိက္ ေငြေၾကးေပးသြင္း၍ ညေနပုိင္းအခ်ိန္တြင္ ထပ္မံသင္ၾကားဆည္းပူးကာ ေအာင္ လက္မွတ္မ်ား ရယူႏုိင္ပါေသးသည္။ ၁၃။ ဝင္ခြင့္အတြက္ မေသခ်ာ ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲကုိေတာ့ ကန္႔သတ္သည့္ အေရအတြက္ျဖင့္သာ လက္ခံ၏။ ဝင္ခြင့္ ေျဖသည္က အေရ အတြက္အားျဖင့္ တစ္ရာ၊ သုိ႔ေသာ္ လက္ခံသည္ကား တစ္ရာလုံး လက္ခံမည္ မဟုတ္ သုံးဆယ့္ငါး (၃၅)၊ (သုိ႔) ေလးဆယ္(၄၀)ဝန္းက်င္သာ လက္ခံမည္ျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ ဝင္ခြင့္ လက္ခံသည့္ ပုံစံကဲ႕သုိ႔ ျဖစ္၏။ မိမိက မည္မွ်ေတာ္သည္ ျဖစ္ေစ မိမိ ထက္ ပုိ၍ေတာ္ေသာ သူတုိ႔ မိမိအထက္မွာ ရွိေနလွ်င္ကား ဝင္ခြင့္အတြက္ မေသခ်ာေပ။ ၁၄။ ျမန္မာျပည္မွ ဗီဇာအတြက္လုိအပ္ခ်က္မ်ား ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ထြက္ခြါခြင့္ရရန္အတြက္ ထုိင္းသံရုံးသုိ႔ ဗီဇာတင္ရန္ ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ ျမန္မာသံံရုံးမွ ေထာက္ခံ စာ၊ သက္ဆုိင္ရာ တကၠသုိလ္ ေမာ္ကြန္းထိန္းဌာနမွ ေထာက္ခံစာ၊ ထုိင္းႏုိင္ငံမွ ျမန္မာရဟန္းေတာ္ တစ္ပါးပါး၏ သာသနာဝင္ မွတ္တမ္း၊ ပတ္စ္ပုိ႔ႏွင့္ ေနရပ္လိပ္စာတုိ႔ ရယူၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ သာသနာေရး ရုံးႏွင့္ ဆက္သြယ္လ်က္ လုိအပ္သည့္အခ်က္သည့္အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ထုိင္းသံရုံးသုိ႔ စုေစာင္း တင္ျပရမည္ျဖစ္သည္။ ၁၅။ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အခက္အခဲ ထုိင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔အဖုိ႔ အဆင္ေျပေျပ ေနခြင့္ရဖုိ႔ဆုိသည္မွာ အလြန္ခက္ခဲသလုိ ေနခြင့္ရၿပီးသည့္ေနာက္ သူတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ေနတတ္ဖုိ႔ရန္ မွာလည္း အလြန္ပင္ခဲယဥ္းလွ၏။ ပထမအခက္အခဲမွာ သကၤန္းဝတ္ရုံျခင္းျဖစ္၏။ သူတုိ႔၏ အခမ္း အနားတြင္ ဝတ္ရုံျခင္း၊ ဘုရားရွိခုိးရာတြင္ ဝတ္ရုံျခင္း၊ ဆြမ္းစားရာတြင္ ဝတ္ရုံျခင္းတုိ႔မွာ ျမန္မာရဟန္း ေတာ္တုိ႔အတြက္ အလြန္ပင္ စိတ္ပင္ပန္းလြန္းလွ၏။ ဆြမ္းစားရာတြင္လည္း တစ္နာရီခန္႔ၾကာျမင့္ျခင္း၊ ေအးေဆးစြာ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္တတ္ျခင္းတုိ႔မွာလည္း ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ အခက္အခဲ တစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။ထုိင္းရဟန္းေတာ္တုိ႔သည္ ညေနေစာင္းသည္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ရြာတြင္းသုိ႔ သြားျခင္း၊ လုိင္းကား စီးျခင္း၊ ေစ်းဝယ္ျခင္း၊ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း တုိ႔ကုိ မေတြ႕ရေတာ့ေခ်။ ည (၈)နာရီခန္႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ မီးပိတ္၍ အိပ္စက္ေတာ့သည္သာ။ နံနက္ေစာေစာထကာ ဘုရားရွိခုိး၊ ဆြမ္းခံထြက္၊ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္။ ညေနပုိင္းတြင္လည္း ဘုရားရွိခုိး သန္႔ရွင္းလုပ္။ တခါတရံ ေန႔ခင္းပုိင္းတြင္ပါ ဘုရားရွိခုိးတတ္ၾကေသး သည္။ ဘုရားရွိခုိးျပန္ေတာ့လည္း ဒူးေထာက္၍ ရွိခုိးရ၏။ တစ္နာရီခန္႔ၾကာျမင့္၏။ ထုိင္းရဟန္းေတာ္ မ်ားမွာ မၾကာမၾကာ ဘုရားရွိခုိးေလ႕ရွိၾက၏။ျမန္မာတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖုိ႔ ေစာေစာအိပ္စက္ အနားယူဖုိ႔ဆုိသည္မွာ မည္သုိ႔မွ် မျဖစ္ႏုိင္သလုိ ဘုရားရွိခုိးျခင္း၊ သန္႔ရွင္းလုပ္ျခင္း သက္သက္ျဖင့္လည္း အခ်ိန္ကုန္ခံဖုိ႔မလြယ္၊ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ တကၠသုိလ္မွ အေဆာင္တြင္ အခန္းရပါက ယင္းအေဆာင္တြင္ ရက္သတၱပတ္လွ်င္ ငါးရက္ေန။ ထုိင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္ေနျခင္းက ျမန္မာရဟန္းေတာ္အဖုိ႔ ပုိ၍ အဆင္ေျပေတာ့သည္။ထုိေနရာမ်ားတြင္ မေနႏုိင္၍ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ သိရီလကၤာႏုိင္ငံမ်ားကဲ႕သုိ႔ တုိက္ခန္းမ်ားတြင္ ငွါး၍ ေနဖုိ႔ဆုိသည္မွာ မည္သုိ႔မွ် မျဖစ္ႏုိင္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ ထုိ႔ထက္ ပုိ၍ သတိထားသင့္သည္မွာ မာတုဂါမ(အမ်ိဳးသမီး)မ်ားႏွင့္ တရင္းတႏွီး ေနေလ႕မရွိဘဲ၊သူတုိ႔ လွဴေသာ ပစၥည္းဝတၳဳမ်ားကုိလည္း တုိက္ရုိက္အလွဴခံခြင့္မရွိ။ လက္ကုိင္ ပဝါကဲ႕သုိ႔ေသာ ပဝါစ တစ္ခုခုေပၚတြင္ တင္၍ အလွဴခံျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ၁၆။ ဝပ္တစ္လုံးေက်ာင္းတုိက္ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္တုိ႔အတြက္ အားကိုးရာ ေက်ာင္းတုိက္တစ္ခု ေပၚလာခဲ႕ၿပီ ျဖစ္၏။ ယင္းေက်ာင္းတုိက္မွာ ဝပ္တစ္လုံးေက်ာင္းတုိက္ျဖစ္၏။ ယင္းေက်ာင္းတုိက္၏ ေက်ာင္းထုိင္းဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကုိ ခ်စ္ခင္၏။ ျမန္မာလူမ်ိဳးတုိ႔၏ အေရးကိစၥမ်ားကုိ ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳ၍ ေဆာင္ရြက္ေပး၏။ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ ဘဝကုိ စာနာ နားလည္ ေပး၏။ အခ်ိန္ႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တုိ႕ကုိလည္း သိထား၏။ယင္းေက်ာင္းတုိက္တြင္ ယခုအခါ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား သီတင္းသုံးေနထုိင္သည္မွာ (၁၀၀)တစ္ရာေက်ာ္ရွိ၏။ ေက်ာတစ္ေန ရာစာ ရဖုိ႔ပင္ အခက္အခဲမ်ားစြာရွိလွ၏။ တစ္လလွ်င္ ေရဖုိးမီးဖုိး အင္တာနက္ဖုိး ဘတ္(၅၀၀) ငါးရာ (က်ပ္တစ္ေသာင္းခြဲ) ေပးရ၏။ အင္တာနက္အသင္းဝင္ေၾကးမွာ ဘတ္ရွစ္ရာ (က်ပ္ႏွစ္ေသာင္းခြဲခန္႔) ေပးရ၏။ သုိ႔ေသာ္ ယင္းေက်ာင္းတုိက္တြင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္တုိ႔ ေနထုိင္ရသည္မွာ မ်ားစြာ အဆင္ ေျပလွ၏။ မည္သည့္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မဆုိ ယင္းေက်ာင္းတုိက္တြင္ ေနထုိင္ခြင့္ေတာင္းပါက ေနထုိင္ ခြင့္ရၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ေက်ာခ်စရာ ေနရာ အခက္အခဲကုိေတာ့ သတိျပဳရမည္ျဖစ္၏။ ၁၇။ ပညာသင္ၾကားႏုိင္ေရး အေထာက္အပံ႔မ်ား ျမန္မာပတ္စ္ပုိ႔ ကုိင္ေဆာင္ထားေသာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ား စုေပါင္း၍ Myanmar Student Monks Organization in Thailand (MSMO) ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ ရွိ၏။ ယင္းအဖြဲ႕ကုိ ဖြဲ႕စည္းခဲ႕သည္မွာ တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔ ရွိၿပီ ျဖစ္၏။ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားမ်ား လွဴဒါန္းထားသည့္ ဝတၳဳေငြမ်ားကုိ ယင္းအဖြဲ႕အစည္းမွ ထိမ္းသိမ္းထား ေစာင့္ေရွာက္ ထား၍ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ႏွစ္ႀကိမ္ခန္႔ ျပန္လည္ ခြဲေဝလွဴဒါန္းေပး၏။ ေက်ာင္းသား အနည္းအမ်ားေပၚ မူတည္၍ ဘတ္သုံးေထာင္မွေလးေထာင္အၾကား ရရွိၾက၏။ ရံဖန္ရံခါ ဝါဆုိဦးပြဲေတာ္၊ ကထိန္ပြဲေတာ္၊ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ စသည့္ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္လည္း ပညာသင္ၾကားဖုိ႔ရန္ အေထာက္အပံ႔မ်ား ရရွိႏုိင္ပါ ေသးသည္။ ၁၈။ တုိက္တြန္းခ်က္ ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ ယခုအခ်ိန္အခါတြင္ လြန္စြာမွ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေနၿပီး ဒီမုိကေရစီထြန္းကားသည္ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ျဖစ္၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံ ပညာသင္ၾကားရသည္မွာ လြတ္လပ္ခြင့္အျပည့္အဝ ရရွိၾက၏။ ဆရာႏွင့္ တပည့္ စာသင္ခန္းထဲတြင္ စာေပႏွင့္ပတ္သက္သမွ်တုိ႔ကုိ ျငင္းခုံခြင့္ အျပည့္ရွိ၏။ ဆရာကလည္း သူမွားရင္ သူမွားေၾကာင္း ဝန္ခံဖုိ႔ ဝန္မေလး။ တပည့္ကလည္း သူမွန္လွ်င္ မွန္ေၾကာင္း ေျပာဖုိ႔ ဝန္မ ေလး။ ၿပီးေတာ့လည္း စာသင္ခန္းထဲမွာပင္ ၿပီးသြားၾက၏။ရင္ထဲမွာ ဘာမွ် မရွိ။ အမုန္းမရွိ။ အၿငိွဳးမရွိ။ ခ်စ္ေတာ္မရွိ။ ပကတိျဖဴစင္ေသာ စိတ္ထားမ်ားျဖင့္ ေတြ႕ၾက၊ ဆုံၾက၊ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ခြဲခြါသြားၾကျပန္၏။ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္ ထူးျခားခ်က္မွာ တပည့္ေၾကာင့္ ဆရာတည္ၿမဲျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ စာသင္ႏွစ္၏ ပထမေျခာက္လပတ္ တဝက္က်ိဳးသည္ႏွင့္ တပည့္ေတြကုိ သင္ၾကားေပးခဲ႕သည္ ဆရာ တုိ႔၏ အရည္အခ်င္းကုိ တပည့္ေတြက မွတ္ခ်က္ေပးရ၏။ ေကာင္းသလား၊ အလြန္ေတာ္သလား၊ သာမန္ေတာ္သလား၊ ည့ံသလား စသည္တုိ႔ကုိ ေရြးခ်ယ္ မွတ္ခ်က္ေပးရ၏။ တပည့္ေတြ မွတ္ခ်က္၌ အဆင္မေျပေသာ ဆရာမ်ားသည္ ေနာင္ ဒုတိယ ေျခာက္လပတ္တြင္ ျပန္လည္သင္ၾကားခြင့္ မေသခ်ာ ေတာ့ေပ။ သင္ၾကားေရးႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် မိမိထင္ျမင္ရာ မွန္သမွ်ကုိ စိတ္ထဲမွာ ရွိသည့္အတုိင္း တင္ျပခြင့္ရွိ၏။ စကားေျပာ၍ တစ္မ်ိဳး၊ စာေရး၍ တစ္ဖုံ၊ တင္ျပခ်င္သလုိ တင္ျပခြင့္ရွိ၏။ ပါေမာကၡ ခ်ဳပ္ကုိ မည္သူမဆုိ ေတြ႕ခြင့္ရွိ၏။ မိမိ ေျပာဆုိတင္ျပလုိေသာ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္တုိ႔ကုိ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ထံ တင္ျပေတာင္းဆုိႏုိင္၏။ အင္တာနက္မွာ (၂၄)နာရီအျပည့္ စိတ္ႀကိဳက္ သုံးခြင့္ရွိ၏။ ဆရာတုိ႔၏ အရည္အခ်င္းမွာလည္း ဗုဒၶအဘိဓမၼာစာေပမ်ားမွလြဲ၍ အလြန္ပင္ ျပည့္ဝလွ၏။ တပည့္ ေတြက ႏုိင္ငံစုံသလုိ ဆရာေတြမွာလည္း ႏုိင္ငံစုံလွ၏။ အေမရိကန္၊ အဂၤလန္၊ ၾသစေတးလ်၊ ကုိးရီး ယား၊ အိႏၵိယ၊ သိရီလကၤာ၊ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္စသည္ျဖင့္ စုံလင္လွ၏။ ဗုဒၶစာေပကုိ ေခတ္အျမင္ ေခတ္အ ေတြးျဖင့္သင္လုိေသာ၊ ႏုိင္ငံတကာ ဗဟုသုတရလုိေသာ၊ အဂၤလိပ္စာ ကၽြမ္းက်င္လုိေသာ၊ ေလာကီ စာေပေပါင္စုံတုိ႔ကုိ အဂၤလိပ္လုိ ေလ႕လာလုိေသာ ၊ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီွ အသိအမွတ္ျပဳ ေအာင္ လက္မွတ္ ဘြဲ႕တံဆိပ္ ရရွိလုိေသာ သုေတသီတုိ႔အား အေရာက္လွမ္းလုိ႔သာ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသုိလ္သုိ႔ ၾကြလွမ္းလာခဲ႕ပါဟု တုိက္တြန္း ႏိႈးေဆာ္လုိက္ရပါသည္။

မဟာခ်ဳလာေလာင္ကြန္ဗုဒၶတကၠသုိလ္

၊

ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ဘန္ေကာက္ၿမဳိ႕၊မဟာခ်ဳလာေလာင္ကြန္ဗုဒၵဘာသာတကၠသုိလ္(သတိျပဳရန္မွာ ခ်ဳလာေလာင္ကြန္ဟုနာမည္ကဲြ ဆင္တူရွိသည္ )တြင္ပညာသင္ၾကားမည့္သံဃာေတာ္မ်ားသည္ အမ္ေအ(M.A . Buddhist Studies) အတြက္ ႏွစ္စဥ္ဇန္န၀ါရီလမွသည္ လမတ္လတြင္း ေလွ်ာက္လႊာေဖာင္ပုံစံကုိထုတ္ေပး ေနပါသည္။ အဂၤလိပ္မီဒီယမ္ျဖစ္၍အဂၤလိပ္စာအရည္အခ်င္းေကာင္မြန္ရမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ၀င္ခြင္ေလွ်ာက္လႊာ တစ္ေစာင္ကုိ ဘတ္ေငြ ၅၀၀ ျဖစ္ပါသည္။ တကၠသုိလ္၏ တည္ရွိရာထုိင္းနဳိင္ငံ၊ အယုဒၶယၿမိဳ႕ေဟာင္းအနီး၊ ၀ပ္ႏြဳိင္အ ရပ္၊တကၠသုိလ္၀င္းရွိေက်ာင္းခန္းတြင္ျဖစ္ေစ၊ မိမိေနထုိင္ရာႏုိင္ငံရွိ ထုိင္းသံရုံတြင္ျဖစ္ေစ ၀င့္ခြင္ ေလွ်ာက္လႊာ ေဖာင္မ်ားကုိ ေမးျမန္း၍ ဘတ္ ၅၀၀ ႏွဳန္းျဖင့္၀ယ္ယူေလွ်ာက္ထားႏုိင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္မီဒီယမ္ ဘီေအ (B.A . Buddhist Studies) ႏွင့္ ဘီေအ (ထုိင္းဘာသာ)အတြက္၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာပုံစံမ်ားကုိေတာ့ အနည္းငယ္ေနာက္က်၍ မတ္လမွသည္ ေမလအထိ(၃)လအတြင္း ေဖာ္ျပပါ ေနရာဌာနတြင္ စုံးစမ္ထုတ္ယူနဳိင္ပါသည္။ ျမန္ႏုိင္ငံရွိ ေထရ၀ါဒတကၠသုိလ္မ်ားကဲ့သုိပင္ ႏုိင္ငံတကာမွ သံဃာေတာ္မ်ားေရာ ၊လူပုဂၢဳိလ္မ်ားပါ လာေရာက္သင္ယူေသာ မဟာခ်ဴလာဗုဒၶတကၠသုိလ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘီေအ(B.A)၊ အမ္ေအ ( M.A)၊ ေဒါက္တာ( Ph D) တန္းမ်ားကုိ အဂၤလိပ္ဘာသာရပ္ႏွင္ ့ထုိင္းဘာသာရပ္ႏွစ္မ်ဳိးတုိ႔ျဖင့္ သင္ျပေပးသည့္ တကၠသုိလ္ျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ပါ၀င္စားသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ လက္ရွိတက္ေရာက္ဆဲလ်က္ရွိေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားမွတဆင့္ျဖစ္ေစ၊ ေဖာ္ျပပါတကၠသုိလ္၀က္ဆုိက္တြင္ျဖစ္ေစအေသးစိတ္လမ္းေၾကာင္းမ်ား ၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈ႕ ေမးျမန္းႏုိင္ပါသည္။ Visit ဗီဇာျဖင့္ဘန္ေကာက္သုိ႔လာေရာက္၍လည္း ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ ပါသည္။ ဘန္ေကာက္ရွိ မိမိသူငယ္ခ်င္းမ်ားမွတဆင့္ ေဖာင္မ်ားကုိ ထုတ္ယူေစၿပီး စာတုိက္မွတဆင့္ ပုိ႔ေပးလုိ႔လည္း ရႏုိင္ပါသည္။ ေဒါက္တာဘဲြ႔ ( Ph.D) အတြက္ အမိတကၠသုိလ္က အမ္ေအဘဲြ႕ရမ်ားကုိ ဦးစားေပးပါသည္။ ေဒါက္တာဘြဲ႕အတြက္ ေက်ာင္းကစေကာလာရွစ္မေပးပါ။ အမ္ေအ(M.A. Buddhist Studies) အတြက္ စုစုေပါင္း ၄၈- ခရက္ဒင့္ (48 Credits)ရွိသည္။One credit လွ်င္ ဘတ္ ၁၅၀၀ ေပးရသည္။ ဘာသာရပ္ တစ္ခုတြင္ ပုံမွန္ 3-Creditsရွိသည့္အတြက္ စုစုေပါင္းတစ္ဘာသာဖီးေၾကးမွာ ၄၅၀၀ ဘတ္က်မည္ျဖစ္သည္။ ဘာသာအခ်ဳိ႕တြင္ ၂ ခရစ္ဒစ္သာရွိသည့္အတြက္ ဖီးေၾကး ၃၀၀၀ဘတ္ေပးရလိမ္မည္ျဖစ္သည္။ M.A.အတြက္ စေလာလာရွစ္အဆင့္ (၃)မ်ဳိး (၁) International Scholarship (၂) Tuition Scholarship (၃) Thesis Scholarship သာသနာ့ႏြယ္၀င္(သီလရွင္၊ ရဟန္းေတာ္) ကုိ ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ပါသည္။ (၁) International Scholarship - ပထမတန္းစာ ပညာသင္ဆု (ခံစားခြင့္ ဘတ္၂၀၀.၀၀၀) ေက်ာင္းဖီအခမဲ့ အျပင္ ေရ ၊ မီး ၊ စာေရးကိရိယာတန္ဖုိးမ်ားကုိ ေက်ာင္းသုိ႔ မိမိသုံးစဲြသည့္ ေဘာင္ခ်ာမ်ားကုိ သက္ေသတင္ျပ၍ ထုတ္ယူႏုိင္ပါသည္။ တစ္လလွ်င္ပ်မ္းမွ်( ဘတ္ ၆၀၀၀ -၈၀၀၀ ၾကား)။ ယခုေဒၚလာ ေပါက္ေစ်း ယူအစ္၁-ေဒၚလာမွာ ထုိင္းဘတ္ (၃၃) ဘတ္ျဖစ္သည္။ ေက်ာင္း၀င္ေၾကး ဘတ္ ၁၆၀၀၀ ခန္႔ကို ေက်ာင္းသားတုိင္း ဇြန္လေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္တြင္ မည္သူမဆုိေပးသြင္းရမည္ျဖစ္ပါသည္။ စေလာလာရွစ္အား လုံးသည္ ပထမေျခာက္လပတ္ေျဖၿပီးခဲ့တဲ့ (GPA)ရလဒ္ေပၚတြင္မူတည္၍ ဒုတိယ ေျခာက္လပတ္မွ စတင္ ခံစားခြင့္ ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ GPA ရလဒ္ပုံစံျပဇယား (၁) A ---- Excellent ---------- 4.00 (၂) A- ---- Very Good -------3.67 (၃) B+ -------Good ----------- 3.33 ---------------------------------------------- (၄) B ---------Pass ------------ 3.00 (၅) F -------------Fail -------------0 ၁ မွ ၃ အထိသည္ စေကာလာရွစ္အတြက္ ေမွ်ာ္မွန္းလုိ႔ေတာ့ရေနပါၿပီ။အမွတ္စဥ္ (၁) (၂) အဆင့္ ရရွိသူမ်ားသည္ ဒုတိယေျခာက္ပတ္မွ စတင္၍ International Scholarship အင္တာေနရွင္နယ္ ပထမတန္း ပညာသင္ဆုအတြက္ ေလွ်ာက္ထား ႏုိင္ပါသည္။ (၂ )Tuition Scholarship - ဒုတိယတန္းစား ပညာသင္ဆု (ခံစားခြင့္ ဘတ္ ၅၄.၀၀၀) ပထမ ေျခာက္လပတ္ေျဖၿပီး၍ GPA 3.33 အမွတ္ရရွိသူမ်ားသည္ ဒုတိယေျခာက္လပတ္မွစတင္၍ ေက်ာင္းေၾကး အခမဲ့ခံစားခြင့္ရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်ာင္းမွေရ၊ မီး ၊ အေထြေထြစာေရးကိရိယာအသုံးစရုိက္အတြက္ ခံစား ခြင္ေလွ်ာက္ထားလုိ႔ မရေပ။ GPA 3.33 ေအာက္ရရွိသူမ်ားႏွင့္ က်ဆုံးမ်ားသည္ က်သည့္ဘာသာအတြက္ Creditေပၚမူတည္၍ ေက်ာင္းေၾကးေပးသြင္းရမည္။ သာသာနာ့ႏြယ္၀င္မ်ားအတြက္ ေအာင္မွတ္ 3.00 သာပုံမွန္ရရွိေနလ်င္ ေက်ာင္းေၾကးထပ္မသြင္းရေအာင္ အေၾကာင္းျပစာ(Request Form) တင္ျပႏုိင္ခြင့္ရွိပါသည္။ (၃) Thesis Scholarship - တတိယတန္းစား ပညာသင္ဆု (ခံစားခြင့္ ဘတ္ ၂၅.၀၀၀) ကေတာ့ ဘာသာရပ္အားလုံးကုိ ေျခာက္လပတ္ေလးပတ္(Two Year Courses) အတြင္း အဆင့္ 3.33 ေအာက္အက်မရွိဘဲ သင္ယူသူျဖစ္လ်င္ ခံစားခြင့္ရွိေတာ့သည္သာ။ ဘီေအ( B.A ) အဂၤလိပ္ဘာသာ အတန္းတြင္ semester ၁-ခုတြင္ ထုိင္းဘတ္ေငြ ၈၀၀၀ ေထာင္ခန္႔ ေပးသြင္းရသည္။ တစ္ႏွစ္လ်င္ စုစုေပါင္း ၁၆၀၀၀သင္တန္းေၾကးေပးၾကရမည္ျဖစ္မည္။ ထုိင္းဘာသာျဖင့္တက္ေရာက္ေလ့လာသူအဖုိ႔ကားတစ္ႏွစ္လ်င္ ၅၀၀၀ ဘတ္မွ်သာကုန္က်မည္ျဖစ္သည္။ ဘီေအတန္းတြင္စေကာလားရွစ္မရွိပါ။ ေလွ်ာက္ထားလုိ႔သူမ်ားအတြက္ လုိအပ္ခ်က္ (Requirements) ေဒါက္တာ Ph.D အတြက္ M.A ဘဲြ႕လက္မွတ္၊အမွတ္စာရင္း၊ ပညာေရးေထာက္ခံစာ၊ကုိယ္ေရးအက်ဥ္း ( ပညာေရးအေတြ႔အႀကဳံပါ၀င္ေစ).အမ္ေအ ( M.A) အတြက္ဘီေအ(B.A) ၊ ဘီအက္စီ(B.Sc) ဘဲြ႔လက္မွတ္ တစ္ခုခု၊ ပူးတဲြအမွတ္စာရင္း၊ပညာေရးေထာက္ခံစာ ၊ ပါတ္စပုိစ္ ကုိယ္ေရးပါတဲ့မ်က္နွာ၊ ေျခာက္လအတြင္း ရုိက္ထားတဲ့ ပါတ္စပုိ႔ဆုိဒ္ တစ္ပုိင္းပုံ ႏွစ္ပုံ၊ ျမန္မာျပည္မွ ရဟန္းေတာ္မ်ား အထူးသတိျပဳရန္မွာ- ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္မ်ားမွ ဘဲြ႔လက္မွတ္အတြက္ ႏုိထရီျပန္စရာမလုိ၊ အမွတ္စာရင္းသာ ေတာင္းယူလာရမည္။ အစုိးရဓမၼာစရိယဘဲြ႕လက္မွတ္အတြက္ ႏုိထရီျပန္ရမယ္။ အမွတ္စာရင္း ေတာင္းလာရ မည္။ ပညာေရးေထာက္ခံခ်က္မွန္ကန္ေၾကာင္းစာကုိ ၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာတြင္တစ္ပါတည္းပါရွိသည္။ အဓိကမွာခ်င္တာကေတာ့အဂၤလိပ္စာေကာင္းေကာင္းမိမိႏွင့္တစ္ပါးပါလာဖုိ႔လုိပါသည္။ ဘီေအ (B.A)အတြက္ -ဆယ္တန္းေအာင္လက္မွတ္၊ အမွတ္စာရင္း၊ ပါတ္စပုိစ္ ကုိယ္ေရးပါမ်က္ နွာစာ၊ေျခာက္လေအာက္သက္တမ္းရွိ ပါတ္စပုိ႔ဓာတ္ပုံ ႏွစ္ပုံ၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ ပထမႀကီးတန္း ေအာင္လက္မွတ္၊ အမွတ္စာရင္း၊ (ႏုိထရီးျပန္ထားပါ)။ ခြင့္စာေမးပဲြစာေမးပဲြပုံစံ ( ၂) မ်ဳိးရွိသည္။ ပုံစံ(၁) အဂၤလိပ္စကားမေျပာေသာႏုိင္ငံမ်ားမွ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္- ၁။ အေထြေထြအဂၤလိပ္စာ (General English ) ၂။ အဂၤလိပ္ဘာသာရပ္ ( English ) ၃။ သုတအေထြေထြ ဗုဒၶဘာသာအေမးအေျဖ (General Background of Buddhism) ပုံစံ (၂) အဂၤလိပ္စကားေျပာႏုိင္ငံမ်ားမွ ေက်ာင္းသားမ်ားးအတြက္- ၁။ သုတအေထြေထြ ဗုဒၶဘာသာအေမးအေျဖ (General Background of Buddhism) မိမိေနထုိင္ရာ ႏုိင္ငံကေန ေလွ်ာက္လႊာရွင္မ်ားအတြက္- တကၠသုိလ္သုိ႔ ၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကုိ မိမိ သူငယ္ခ်င္းမွတစ္ဆင့္ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ္တုိင္စာတုိက္ကျဖစ္ေစေပးပုိ႔ႏုိင္ပါသည္။ အခ်က္အလက္ျပည့္စုံ၍ လက္ခံသူမ်ားဆီသုိ႔ စာတုိက္မွ တစ္ဆင့္ျဖစ္ေစ။ မိမိသူငယ္ခ်င္းမွျဖစ္ေစ တကၠသုိလ္က လက္ခံေက်ာင္း စာေပးပုိ႔ပါသည္။လက္ခံစာကုိ ထုိင္းသံရုံးကုိ ျပ၍ ေက်ာင္းသားဗီဇာအတြက္ ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ၿပီျဖစ္ပါသည္။ (သံရုံးက ခရီးသြားဗီဇာေပးလုိက္လ်င္ေတာ့ ထုိင္းနဳိင္ငံမွ ျပင္ပတစ္ႏုိင္ငံကုိထြက္၍ေက်ာင္းသားဗီဇာျပန္ ေလွ်ာက္ထားရမည္)။ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ေနသူမ်ားအတြက္-၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာပုံစံကုိ ျဖည့္စြက္၍ ေအာက္ပါလိပ္စာအတုိင္း လည္းပဲေပးပုိ႔ေလွ်ာက္ထားႏုိင္ပါသည္။ International M.A Programme Office Room No.306, MCU , Wat Mahathat, Tha Phrachan Bangkok 10200. Thailand Tel/ Fax -02225-8686, Ext.137 ျပည္ပတြင္ေနထုိင္သူမ်ားအတြက္ ၁။ ျဖည့္စြက္ထားေသာ ေလွ်ာက္လႊာပုံစံမ်ားကုိ မူရင္း ဘဲြ႕လက္မွတ္ပါတစ္ပါးတည္းယူလာ၍ ေကာ္ပီ ဘဲြ႕လက္မွတ္အေထာက္အထား၊အမွတ္စာရင္း၊ ပါတ္စပုိ႔စ္ မိတၱဴ၊ေျခာက္လအတြင္းပါတ္စပုိ႔စ္ (၂ )ပုံ မိမိေနထုိင္ရာႏုိင္ငံရွိထုိင္းသံရုံးတြင္ေလွ်ာက္လႊာတင္ပါ။ ပညာေရးေထာက္ခံခ်က္စာႏွစ္ေစာင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သိလုိသူမ်ားလည္း ရွိေပလိမ့္မည္။ ၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္လႊာပုံစံတြင္ အခ်ပ္ပုိစာရြက္ႏွစ္ရြက္ပါရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ပညာေရးေထာက္ခံစာေရးေပးသည့္ ပညာ ေရးနယ္ပယ္မွကြ်မ္းက်င္သူႏွစ္ဦးရဲ႕လက္မွတ္ပါလွ်င္ ျပည့္စုံေတာ့သည္သာ။ ေနထုိင္ေရးအတြက္ ေနရာကေတာ့ အခက္အခက္ဆုံးပင္ျဖစ္ပါသည္။ တကၠသုိလ္က ေနထုိင္ဖုိ႔ တာ၀န္လုံး၀မယူပါ။ အခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားက လက္ေတြ႕အျမင္ျဖင့္( ဒိေ႒န ၀ါ)မဟုတ္ဘဲ အၾကားျဖင့္သာ (သုေတန ၀ါ) လာေရာက္ၾကသည့္အတြက္ မ်ားစြားေငြေၾကးမ်ား ဆုံးပါးနစ္နာမွဳရွိၾကပါသည္။ ေဆာက္လက္စ ေက်ာင္းအသစ္တြင္လည္းအားလုံးၿပီးစီခ်င္းမရွိေသးသည့္အတြက္ ေနထုိင္စရာကုိေတာ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိယ္တုိင္ရွာရသည့္တြက္ အလြန္ဒုကၡေရာက္ရေပသည္။ ပညာေရးထက္ ေနေရးခက္၏ ဟုဆုိရမလုိျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကုိ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ တကၠသုိလ္ ၀က္ဆုိဒ္ တြင္ျဖစ္ေစ၊ ဤေက်ာင္းသားဘေလာ့တြင္ျဖစ္ေစ ေမးျမန္းစုံးစမ္းႏုိင္ပါသည္။ ကုိးကားခ်က္။ HANDBOOK (IMAP) http://www.mcu.ac.th/En/index.php http://inter.mcu.ac.th/En/major/major_index.php__ (ခြန္ေသာမတ္စ္ (2, 21, 2010))

“ Never lose the Vision of Reality ”

Good afternoon Ladies and gentlemen. My topic today is “ Never lose the Vision of Reality. ” Talking about dreams and future, I would say, dreams should never be too far away from reality. Detaching from reality, lacking solid or practical actions, any future plan or dream project will be nothing short of daydreaming, or, at most, well-intentioned thinking.
Here I am reminded the year of 2000, when 191 member states of the United Nations held a World Summit Conference, which made a declaration known as the Millennium Development Goals. The goals of 2015, which every member state pledged to meet, were such as, elimination of hunger and poverty, drastic reduction in child mortality rates, reversing a spread of AIDS and other deady disease,etc. Now, six years later, almost half way to the final year of 2015, do we see any signs of realizing these goals? Today, half the world – about three billion people, still live under two U.S. dollars a day; about 250 million children have no access to safe water, 11 million children die before they reach the age of five each year. Do we come to harness the spread of AIDS ? The answer is also “ No ” – and indeed AIDS is spreading faster and wider than ever before.
What is even worse, with the make of the Lraqi War, the nuclear crisis in Lran and unsetled sitations in many places, the visions of us young people today are aften limited-but the limited vision( that) we do have and care about every day cnnot change the conviction that this world does not seem to promise a very bright future before us. Who is to blame for all this? Of courese we can blame governments: - how they…disappointing they all seem to be: in one moment they are pleding to build a better future for us, and the other moment they’re igniting wars, killing more innocent people.
But don’t you think we ordinary folks should also take some responsibilities for, say, elimination of hunger and poverty? When we are quickly rushing to schools, works, or places of entertainment, how many times do we stop just to hand over some food to the deprived on the streets? When we are reading newspaper, browsing for news about what is going on in this world, how often do we stop to think about actual ways that we can do to help the people who’re suffering from various disastrous situations? In fact, how much have we done to help the people who are in need just around us?
Dreams are cartainly beautiful and indispensable in our life, for they give us inspiration and motivation. Future plans are cartainly necessary, for they provide us with goals and guides. But what is most beautiful…..and … important is an action an a day-to-day busis. In order to realize our dreams or make our future goals realized, we need to put our words into deeds and base our vision on reality. In other words, while human beings should be, first and foremost, idealists and thinker, we should also be, and all the more, realists and practical doers.Thank you.
(ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္)

အိပ္မက္ဦး၌႐ူးသြပ္ျခင္း

စိတ္ကူးယဥ္ထဲကလုိ
ကြန္ပ်ဴတာကိုထမ္းျပီး
ခရီးၾကမ္းႏွင္လုိက္ခ်င္ရဲ႕
အဲဒီအခါ ရာဇ၀င္အေဟာင္းေတြလည္း
သူလမ္းေၾကာင္မွာသူေန
ရာစုသစ္အေတြးေတြလည္း
သူ႔စေကးႏွင့္သူလာ
အင္တာနက္ထဲမွာ ေဒသနာေတြထည့္ျပီး
ပစာကုိ ေဒတာႏွင့္ပုိ႔ၾကမယ္ေလ။
တုိ႔တစ္ေတြလည္း ငါးပိရည္ႏွင့္
ဟန္ဘာဂါ ပီဇာႏွင့္ကန္စြန္းဥ
ဖတ္စ္ဖုထ္(fast food) ကုိယာဂုႏွင့္ေသာက္
ေကာက္ညွင္းေပါင္းႏွင့္
ဆင္းဒ၀စ္ခ်္(sandwich)ကုိေလြးျပီး
ဇရပ္အုိရဲ႕နံေဘးမွာ
ကြန္တာကိုဆုိလာႏွင့္ခ်ိတ္ဆြဲ
၀ဘ္ဆုိဒ္ထဲ၀င္ၾကမယ္္ ကဲ…..
စိတ္ကူးထဲကလုိ ကြန္တာကိုထမ္း ခရီးၾကမ္းအျပင္းႏွင္
ရုိင္းတယ္ထင္ရင္ ေနရစ္
မင္းႏွစ္သက္ရင္ေပါ့
လက္ပ္ေတာ့ကိုခ်ဴိင္းမွာညွပ္
လာ…. ကမၻာပတ္ၾကမယ္
(လကၤာေက်ာင္းသား)

စိတ္ဖတ္စာ

အသြင္သဏၭာန္ဆိုတာ အစိုင္အခဲေလ
အေတြးပညာမွာ ကုိင္တြယ္ျခင္းဆုိတာ မ႐ိွ
သိေၾကာင္းဓမၼဟာ သိျခင္းတ႐ား႐ဲ႕ မိတ္ေဆြ ....
အမွန္တရားဆိုတာ…ထိေတြ႕လုိ႔မရတဲ႔
အေကာင္အထည္တစ္ခု ကိုင္တြယ္လုိ႔မရတဲ႔ ျဒပ္ထည္တစ္ခု
“ ငါ ’’ လို႔ သုံးစဲြလို႔မရေလာက္ေအာင္
“ သူ၊ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ ’’ စသည္နဲ႔ သံုးစြဲလို႔ မရေလာက္ေအာင္
အမွန္တရားကေျပးလႊားေနတယ္။
ဖမ္းေႏွာင္ေထာက္ျပလုိ႔မရ
သက္႐ိွေတြထဲက ဗဟုိဥာဏ္သမားေတြသာသိတဲ႔
သက္မဲ႔အမွန္တရား။
အာ႐ုံငါးပါးနဲ႔ ထိေတြ႕လုိ႔မရတဲ႔ အာ႐ုံငါးပါးထဲက
ေျပးလႊားမႈျဖစ္စဥ္ဟာ အမွန္တရားေပါ့ ။
တည္ၿငိမ္ေနတဲ႔ အရာအားလုံးေျပးလႊားေနတယ္
ေျပးလႊားေနတဲ႔ အရာအားလုံး မတည္ၿငိမ္
မတည္ၿငိမ္တာကို လိုက္သိေနမွေျပးလႊားမႈကိုသိမယ္....။
ေျပးလႊားေနတာကုိ ေျပးမၾကည္႔ပါနဲ႔
ေရာက္ေနတဲ႔ေနရာက ဥာဏ္စုိက္ၿပီးၾကည္႔ပါ…။
တည္ၿငိမ္မႈကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားပါ
တည္ၿငိမ္လာရင္……
တည္ၿငိမ္လာရင္ ……
ဖမ္းကုိင္လုိ႔မရတဲ႔ ေျပးလႊားမႈျဖစ္စဥ္ကုိေတြ႕မယ္
ေျပးလႊားမႈျဖစ္စဥ္ကေျပးလႊားေနမယ္
ဆ႒မအာ႐ုံက တည္ၿငိမ္ေနမယ္
အဲဒီအခ်ိန္မွာ……
အမွန္တရားက ၿပံဳး ရပ္ ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္။
ေသျခင္းတရားသည္ ႐ွင္ျခင္းတရားရဲ႕အစ
ရွင္သန္ျခင္းသည္ ေသျခင္းတရားရဲ႕တံခါး၀
အမည္နာမ တံခါး၀မွာ ထိုင္ပါ
အေကာင္အထည္ မ႐ိွသူမ်ား မျမင္ႏိုင္သူမ်ား ၀င္သြား ထြက္လာ႐ိွေနမည္
အေကာင္အထည္မ႐ွိျခင္း မုခ္၀မွာ
ျဒပ္မဲ႔အေကာင္မ်ားကုိ ခြစီးလုိက္ပါသြားပါ။
လက္ခုပ္တစ္ဖက္တည္း တီးတဲ႔အသံကုိ နားစြင့္ပါ
ဌာနမရွိတဲ့ေနရာကုိ ဌာနလုိ႔ သတ္မွတ္ပါ။
မတ္တတ္ရပ္သူလည္း ေျပးလႊားေနတယ္
ထုိင္ေနသူလည္း ေျပးလႊားေနတယ္
မင္းလည္း ေျပးလႊားေနတယ္
ငါလည္း ေျပးလႊားေနတယ္
သက္ရွိ သက္မဲ့ အကုန္လုံး ေျပးလႊားေနတယ္
ေျပးလႊားေနတာကုိ သိရင္ ရပ္တန္႔သြားလိမ့္မယ္
ဘယ္ေနရာမွာရပ္မွာလဲ မေမးပါနဲ႔
ရပ္စရာမရွိတဲ့ေနရာမွာ ရပ္တန္႔သြားလိမ့္မယ္။
(ဒီေကာင္းကင္)

ဗုဒၶေခတ္ ျဗဟၼဏႏွင့္ ခတၱိတို႔၏ လူမႈဆက္ဆံေရးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရးသုံးသပ္ခ်က္

ဗုဒၶေခတ္တြင္ အိႏၵိယျပည္၌ အေရာင္အဆင္းေလးပါးကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး အမ်ဳိးေလးပါးကြဲျပားခဲ့၏။ မဟာျဗဟၼာ၏ ခံတြင္းမွ ဖြားျမင္ေသာ ျဗဟၼဏမ်ဳိး၊ မဟာျဗဟၼာ၏ လက္ရုံးမွ ဖြားျမင္ေသာ ခတၱိယမ်ဳိး၊ မဟာျဗဟၼာ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္(ေပါင္)မွ ဖြားျမင္ေသာ ေ၀ႆမ်ဳိးႏွင့္ မဟာျဗဟၼာ၏ ေျခဖ၀ါးႏွစ္ဘက္မွ ဖြားျမင္ေသာ သုဒၵမ်ဳိးတုိ႔ဟူ၍ ျဖစ္ၾက၏။
ျဗဟၼဏမ်ဳိးသည္ ေ၀ဒက်မ္းဂန္သင္ယူမႈ၊ ယာဇ္ပူေဇာ္မႈတာ၀န္မ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ရသည္။ ခတၱိယမ်ဳိးသည္္ တုိင္ျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ စစ္တုိက္မႈတုိ႔ကုိ တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္၏။ ေ၀ႆမ်ဳိးသည္ လယ္ယာကုန္ထုပ္လုပ္မႈ၊ ကူးသန္း ေရာင္၀ယ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ တာ၀န္ယူရ၏။ သုဒၵမ်ဳိးသည္ လယ္သမား၊ ပန္းရံ၊ အမုိက္သြန္ စေသာ ႏွိမ့္ၾကသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ အခုိင္းအေစဘ၀ျဖင့္ လုပ္ကုိင္ရသည္။ ဤသုိ႔ အမ်ဳိးေလးပါးတုိ႔ တာ၀န္ကုိယ္စီ ခြဲထားၾက၏။ ယင္းကဲ့သုိ႔ ခြဲထားသပ္မွတ္ျခင္းကပင္ ဗုဒၶေခတ္ အိႏၵိယျပည္၌ လူတန္းစားကြာဟမႈကုိ ပုိ၍ႀကီးထြားေစ၏။
ထုိတြင္ ျဗဟၼဏႏွင့္ ခတၱိယတုိ႔၏ အၾကား၀ယ္ အားၿပိဳင္မႈမ်ားရွိေနသည္ကုိလည္း ေတြ႔ရသည္။ ျဗဟၼဏ တုိ႔သည္ ပညာမာန္ႀကီးသည္။ အျခားအမ်ဳိးမ်ားမွာ သူတုိ႔ေလာက္ မတတ္ မသိဟု ယူဆထား၏။ ခတၱိယ အပါအ၀င္ အျခားမ်ဳိးႏြယ္မ်ားအားလုံးရဲ႕ ေလးစားမႈကုိ ခံယူလုိသည္။ ထုိအခ်က္ကုိ အမၺ႒၏ ဗုဒၶအေပၚ ဆက္ဆံပုံကို ၾကည့္ကာ သိႏူိင္သည္။ အမၺ႒မည္ေသာ ပုဏၰားငယ္သည္ ၎အား ႏႈတ္မဆက္ ေနရာထုိင္ ခင္းမေပခဲ့ေသာ သာကီ၀င္မင္းသားတုိ႔ကုိ အေၾကာင္းျပဳကာ သာကီမင္းမ်ိဳးျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကုိပင္ မေလးစားေသာ ဣရိယာပုတ္ျဖင့္ စကားအေခ်အတင္ ျငင္းခုံေျပာဆုိခဲ့၏။ သာကီ၀င္မင္းမ်ဳိးကုိ “ စ႑ာ ေဘာ ေဂါတမ သက်ဇာတိ ” စေသာၾကမ္းတမ္းေသာ စကားတုိ႔ျဖင့္ ျမတ္ဗုဒၺအား စြတ္စြဲကဲ့ရဲ႕ခဲ့၏။ ျဗဟၼဏတုိ႔အား မရုိေသမႈ ပူေဇာ္မႈ မျပဳျခင္းတုိ႔ကုိ သင့္ေလွ်ာ္သည့္ အျပဳအမႈမဟုတ္ေၾကာင္း စြတ္စြဲေျပာဆုိခဲ့၏။ “အညဒတၳဳ ျဗဟၼေႆ၀ ပရိစာရကာ သမၸဇၨႏၲိ” ဟုတစ္ဘက္သတ္ယူဆကာ ေမာက္ေမာက္မာမာ ဆက္ဆံခဲ့၏။ ဘာမဟုတ္သည့္ ေကာသလတုိင္း၏ လက္ေအာက္ခံျဖစ္ေသာ သာကိယတုိင္းက ၎အား အေရးမထားခဲ့ျခင္အေပၚ မေက်မနပ္ျဖစ္ကာ အၿငိဳးထား ဆက္ဆံခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ ျဗဟၼဏတုိ႔သည္ ပညာရွင္မ်ားကုိ လက္ခံေတြ႔ဆုံလုိစိတ္ရွိသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္သာ ေပါကၡရသာတိ ပုဏၰားႀကီး ဘုရားရွင္အား ဖူးေတြ႔လုိျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ခတၱိယႏွင့္ ျဗဟၼဏတုိ႔ အားၿပိဳင္ေနၾကေသာ္လည္း ခတၱိယတုိ႔သည္ တုိင္းေရးျပည္ေရးမ်ားကုိ ျဗဟၼဏတုိ႔ႏွင့္တုိင္ပင္ေလ့ရွိၾကသည္ကုိလည္း ေတြ႔ရသည္။ အျပန္အလွန္မွီတင္ ေနၾကျခင္းသေဘာျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခတၱိယတုိ႔က ျဗဟၼဏတုိ႔အား ၿမိဳ႕ရြာမ်ားကုိ အပုိင္စားေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာသလတုိင္း၏ ျပည့္ရွင္ဘုရင္ ပေသနဒိေကာသလမင္းသည္လည္း ေပါကၡရသာတိ ပုဏၰားႀကီးႏွင့္ တုိင္ပင္ေလ့ရွိ၏။ ၎အားလည္း ဥကၠ႒ မည္ေသာၿမိဳ႕ကုိ အပုိင္းစားေပးထားေလသည္။ ထုိသုိ႔ ၿမိဳ႕ကုိေပးကာ တုိင္ျပည္၏ကိစၥမ်ားကုိ တုိင္ပင္ေလ့ရွိေသာ္လည္း ေကာသလဘုရင္သည္ ေပါကၡရသာတိပုဏၰားၾကီးအား ကန္႔လန္႔ကာခ်၍သာ စကားေျပာဆုိ ေလ့ရွိသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္ခြင့္ လုံး၀မေပးေပ။ ဤသည္မွာ ျဗဟၼဏႏွင့္ ခတၱိယတုိ႔၏ လူတန္းစားကြာဟမႈဆုိင္ရာ လူမႈဆက္ဆံေရး ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိ႔ျပင္ ခတၱိယႏွင့္ ျဗဟၼဏတုိ႔၏ အိမ္ေထာင္ေရးတြင္လည္း ကြဲျပားသည့္ အခြင့္အေရးမ်ား ရွိၾကပါသည္။ ခတၱိယအမ်ဳိးသားႏွင့္ ျဗဟၼဏအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ ေပါင္းဆုံးျခင္းေၾကာင့္ရအပ္သည့္သားသည္ ပုဏၰားတုိ႔၏ အလည္၌ ေနရာဦး ေသာက္ေရဦးကုိ ရႏိုင္ျခင္း၊ ေသသူကုိ ရည္စူး၍ျပဳေသာထမင္း၊ မဂၤလာအစရွိသည္တု႔ိအလ႔ုိဌာ အုိးျဖင့္ခ်က္အပ္ေသာထမင္း၊ ယာဇ္ပူေဇာ္ေသာ ထမင္း၊ ဧည့္သည္တုိ႔၏ အလုိ႔ဌာ ခ်က္အပ္ေသာ ထမင္းဦးတုိ႔ကို ေကၽြးခြင့္ရျခင္း(စားခြင့္ရျခင္း)၊ ျဗဟၼဏတုိ႔က ေဗဒင္မႏၲန္တုိ႔ကို သင္ျပေပးၾကျခင္း၊ ထုိ႔ျပင္ ခတၱိယပုတၱအား သမီးထိမ္းျမား ေပးျခင္းကုိလည္း ျဗဟၼဏတုိ႔ မတားျမစ္ျခင္း ဟူေသာ အခြင့္အေရးတုိ႔ရပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခတၱိယတုိ႔သည္ ထုိခတၱိယပုတၱအား မင္း၏အဘိသိက္သြန္းျခင္းျဖင့္ အဘိသိက္သြန္းခြင့္ကိုမူ အမိ၏ မင္းမ်ဳိး မဟုတ္ ျခင္းေၾကာင့္ မရရွိႏိုင္ေပ။
တစ္ဖန္ ျဗဟၼဏအမ်ဳိးသားႏွင့္ ခတၱိယအမ်ဳိးသမီးတုိ႔ ေပါင္းဆုံျခင္းေၾကာင့္ရအပ္သည့္သားသည္ ေနရာဦး၊ ေသာက္ေရဦးကုိ ရႏုိင္ျခင္း-(ေပ)-အဖ၏မင္းမ်ဳိးမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မရရွိႏုိင္ပါ။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ေခတၱိယႏွင့္ ျဗဟၼဏတုိ႔ မိန္းမခ်င္း ေယာက်္ားခ်င္း ႏုိင္းယွဥ္မႈကုိျပဳရာ၌ အိမ္ေထာင္ေရးဆုိင္ရာ မတူညီေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ ေတြ႔ရေလသည္။
ပုဏၰားတုိ႔သည္ ပုဏၰားတစ္ေယာက္ကို တစ္စုံတစ္ခုေသာ အျပစ္ေၾကာင့္ ေခါင္းရိပ္၍ ျပာဆုပ္ျဖင့္ ဦးေခါင္းေပၚ၌ႀကဲကာ တုိ္င္းျပည္ၿမိဳ႕ရြာတုိ႔မွ နင္ထုတျခင္းခံရသူအား ျဗဟၼဏတို႔၏အလည္၌ ေနရာဦး ေသာက္ေရဦး မ်ားကုိမရႏုိင္။ ေသသူကို ရည္စူး၍ျပဳေသာထမင္း-(ေပ)-ေကၽြးခြင့္မရႏုိင္(စားခြင့္မရႏုိင္)။ ပုဏၰားတုိ႔ကလည္း ေဗဒင္မႏၲန္မ်ားကုိ သင္ျပမေပးၾကေပ။ ထုိ႔ျပင္ ထုိပုဏၰားအား သမီးထိမ္းျမားေပးျခင္းကုိလည္း ပိတ္ပင္တား ျမစ္ၾကပါေသးသည္။
ခတၱိယတုိ႔သည္ ခတၱိယတစ္ေယာက္ကို တစ္စုံတစ္ခုေသာ အျပစ္ေၾကာင့္ ေခါင္းရိပ္၍ ျပာဆုပ္ျဖင့္ ဦးေခါင္းေပၚ၌ႀကဲကာ တုိင္းျပည္ၿမိဳ႕ရြာတုိ႔မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရသူအား ျဗဟၼဏတို႔၏အလည္၌ ေနရာဦး ေသာက္ေရဦး မ်ားကိုရႏုိင္၏။ ေသသူကို ရည္စူး၍ျပဳေသာထမင္း-(ေပ)-ေကၽြးခြင့္ရႏုိင္၏။(စားခြင့္ရ၏)၊ ပုဏၰားတုိ႔ကလည္း ေဗဒင္မႏၲန္မ်ားကို သင္ျပေပးၾက၏။ ထုိျပင္ ထုိခတၱိယမင္းသားအား သမီးထိမ္းျမားေပးျခင္းကုိလည္း မပိတ္ပင္ မတား ျမစ္ၾကေပ။
ဤကဲ့သုိ႔ ခတၱိယႏွင့္ျဗဟၼဏတုိ႔ တုိင္ျပည္ၿမိဳ႕ရြာတုိ႔မွ ႏွင္းထုတ္ျခင္းျဖင့္ အလြန္ယုတ္ညံံ့သည့္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားပုံတူေသာ္လည္း အခြင့္အေရးရရွိမႈ မတူညီသည္တုိ႔ကို ျပဆုိထားသည္မွာ ျဗဟၼဏႏွင့္ခတၱိယတုိ႔အၾကား အိမ္ေထာင္ေရးဆုိင္ရာ ရရွိသည့္အခြင့္အေရးမ်ား ကြဲျပားမႈရွိေၾကာင္း ေလ့လာသိရွိရေပသည္။

အရဟံဇယံ ဂါထာေတာ္

ရဟႏၲာဟုထင္ရွားသည့္ ၀ါးခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ႏွင့္ ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီတုိ႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ခဲ့ေသာ
အရဟံဇယံ ဂါထာေတာ္
အရဟံ ဗဟိအႏၲဇယံ သုဂတံ၊ အမိတံ ၀ိရဇံ လလိတံ အတုလံ။
စရဏံ တိဘ၀ူပသမံ ယမကံ၊ သုခဒံ သရဏံ ပဏမာမိ ဇိနံ။
……………………………………………………………………………………………………………………………………
အရဟံ-လူမင္း၊ နတ္မင္း၊ ျဗဟၼာမင္းတုိ႔၏ ၀ပ္စင္းေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံယူေတာ္မူထုိက္ပါေပထေသာ၊ အရဟံ-လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာသတၱ၀ါတုိ႔၏ ၾကည္ျဖဴေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္အထူးကုိ ခံယူေတာ္မူထုိက္ပါေပထေသာ၊ အရဟံ-မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ျပဳရန္ ဆိတ္ကြယ္ေသာ ေနရာရွိေတာ္မမူထေသာ၊ ဗဟိအႏၲဇယံ-အတြင္းရန္ အျပင္ရန္ ယင္းႏွစ္တန္ကုိ တြန္းလွန္ၿဖိဳဖ်က္ ေအာင္ပြဲဆက္ေတာ္မူၿပီးထေသာ၊ သုဂတံ-ေကာင္းေသာစကား ကုိသာ ဆုိေတာ္မူတတ္ပါေပထေသာ၊ သုဂတံ-ေကာင္းေသာနိဗၺာန္ခ်မ္းသာသုိ႔ ၾကြသြားေတာ္မူၿပီးထေသာ၊ အမိတံ-မႏႈိင္းယွဉ္အပ္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူပါေပထေသာ၊ ၀ိရဇံ-ကိေလသာျမဴေမြး အညစ္အေၾကးတုိ႔မွ ကင္းေ၀းေတာ္မူပါေပထေသာ၊ လလိတံ- ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္တုိ႔ျဖင့္ ကြန္႔ျမဴးစမၸါယ္ တင့္တယ္ေတာ္မူပါေပထေသာ၊ အတုလံ-သီလစေသာဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ေၾကာင့္ ၿပိဳင္ဘက္ ရည္တူ ရွိေတာ္မမူထေသာ၊ စရဏံ-နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္း အက်င့္ျမတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူပါေပထေသာ၊ တိဘ၀ူပသမံ-ဘ၀သုံးပါး ဘုံသုံးပါးတုိ႕၌ ကိေလသာအပူမီးတုိ႔ကုိ ၿငိမ္းေအးေတာ္မူၿပီး ထေသာ၊ ယမကံ-ေရ၊ မီးအစံုအစုံ တန္ခုိးျပာဋိဟာတုိ႔ကို ျပစြမ္းေတာ္မူႏူိင္ပါေပထေသာ၊ သုခဒံ-လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာေတာ္ျမတ္တုိ႔ကုိ ေပးစြမ္းေတာ္မူႏူိင္ပါေပထေသာ၊ သရဏံ-လူ၊ နတ္၊ နဂါး၊ သိၾကား၊ ျဗဟၼာ သတၱ၀ါေ၀ေန မ်ားဗုိလ္ေျခတုိ႔၏ အားထားကုိးကြယ္ရာအစစ္ ဧကန္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ၊ ဇိနံ-ငါးမာရ္ေအာင္ျမင္ သဗၺညဳတဘုရားရွင္ကို၊ အဟံ-တပည့္ေတာ္သည္၊ ပဏမာမိ-ကုိယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလုံးသုံးပါး လုံးျဖင့္ ကုိင္းညႊတ္ရုိက်ဳိး လက္စုံမုိးလွ်က္ ရွိခုိးကန္ေတာ့ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
---------------------------------------------




အရဟံဇယံဂါထာေတာ္ကုိ ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားသူမ်ား
အရဟံဇယံဂါထာေတာ္ကုိ သီကုံးဖြဲ႕ဆုိထားသည္မွာ ဆန္းဂုုိဏ္းအားျဖင့္ တစ္ဂါထားလုံးအား တစ္ဂုိဏ္းတည္းျဖင့္ သီကုံးထားသည္။ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ သီကုံးထားသည္။ အရဟံဇယံဂါထာေတာ္ကုိ ျမန္မာနိဳင္ငံ အဂၤလိပ္ေခတ္ သာသနာျပဳရေသ့ႀကီး ဦးခႏၱီႏွင့္ ၀ါးခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္တုိ႔ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေတာ္မူခဲ့ၾကသည္။
ရေသ့ႀကီးသည္ ဂါထာေတာ္ကုိ ရြတ္ဖတ္ၿပီး အဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ေလ့ရွိသည္။ အဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ၿပီးတုိင္း ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္ႏွင့္ သူေတာ္စင္တစ္ဦးသည္ ရေသ့ႀကီး၏လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျဖည့္ဆည္းေပရန္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ပါ၀င္သည့္ေငြထုပ္ကုိ လာေရာက္ လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္ဟုဆုိၾကသည္။ အဂၤလိပ္ အေရးပုိင္မင္းသည္ ရေသ့ႀကီး၏ သာသနာျပဳေသာ ေငြပမာဏကုိျမင္ကာ ``ဒီလုိ ရေသ့တစ္ပါက ဒီေလာက္ေငြေတြ ဘယ္ကရမွာလည္း ´´ ဟုသံသယ၀င္ကာ ေထာက္လွမ္းေရးသမားမ်ားကုိ ေစလြတ္ခဲ့ဘူး၏။ ရေသ့ႀကီး၏ ျဖဴစင္မႈ႔ကုိ ေတြ႕ျမင္ရေသာအခါမွသာလွ်င္ ယုံၾကည္သြားခဲ့သည္ဟုဆုိသည္။
တစ္ေန႔ေသာ္ ရေသ့ႀကီးသည္ သီလအက်င့္ျမတ္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ ၀ါးခ်က္မင္းေၾကာင္းဆရာေတာ္အား ဖူးျမင္လုိစိတ္ျပင္းျပခဲ့၏။ သည့္အတြက္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား သြားေရာက္ဖူးျမင္ခဲ့၏။ ထုိအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးမွ ``ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၱီ ဆုိတာ ငါ့ရွင္လား၊ ငါ့ရွင္ကုိ ေတြ႕ခ်င္ေနတာ´´ ဟုႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားဆုိေတာ္မူ၏။ ``ငါ့ရွင္ နာမည္ႀကီးတယ္လုိ႔ ၾကားတယ္၊ ငါ့ရွင္၏အစြမ္းကုိ ျပေစ ခ်င္တယ္´´ဟုဆရာေတာ္ႀကီးမွ ဆက္လက္မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ ထုိအခါ ရေသ့ႀကီးမွ `` အရွင္ဘုရား၊ တစ္နာရီခန္႔ ေခတၱေစာင့္ေတာ္ မူပါဘုရား ´´ ဟုေလွ်ာက္ထားကာ ပုတီးစိပ္ေလေတာ့သည္။ အခ်ိန္ျပည့္ရန္ ဆယ္မီးနစ္ခန္႔အလိုတြင္ `` ငါ့ရွင္..ဘယ္လုိလဲ၊ အစြမ္းမျပပါလား ´´ ဟုဆရာေတာ္ႀကီးမွ သတိစကားဆုိေသာအခါ `` တစ္နာရီ မျပည့္ေသးပါဘုရား´´ ဟုျပန္လည္ေလွ်ာက္ၾကား ေလသည္။ တစ္နာရီျပည့္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ``ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၱီႏွင့္ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ဘုရား၊ ဒီအထုပ္ကုိ ရေသ့ႀကီးအား လွဴဒါန္းလုိ ပါသည္ဘုရား´´ ဟု၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္ႏွင့္ တကာတစ္ဦး ေက်ာင္းေပၚသုိ႕ တက္လာကာ ရေသ့ႀကီးအား လွဴဒါန္းသြားခဲ့ေလသည္။ အထုပ္အား ေျဖၾကည့္ေသာအခါ ယခုေခတ္ေငြေၾကးႏွင့္ က်ပ္သိန္းေပါင္းေလးရာခန္႔ တန္ဖုိးရွိေသာ ေငြဒဂၤါးျပားမ်ား ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆုိသည္။
တစ္ဖန္ `` အရွင္ဘုရားလည္း နာမည္ႀကီးလြန္းလွပါသည္ဘုရား၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အစြမ္းကို ျပေတာ္မူပါဘုရား´´ ဟုရေသ့ႀကီးမွ ျပန္လည္ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္ေလသည္။ `` ဒါဆုိ ေခတၱေစာင့္ပါ´´ ဟုဆရာေတာ္မွ ျပန္လည္မိန္႔ၾကားၿပီး အဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ေလေတာ့သည္။ မီးနစ္အနည္းငယ္ခန္႔ၾကာေသာ္ တကာတစ္ဦး ေက်ာင္းေပၚသုိ႕ တက္လာၿပီး ၀ါးခ်က္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕လုိပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားကာ သကၤန္းဒြိစုံ ၁၀၈-စုံ လွဴဒါန္းသြားသည္ဟုဆုိသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ ဆရာေတာ္ႏွင့္ ရေသ့ႀကီးတုိ႔ အစြမ္းမ်ား ျပသၿပီးေသာအခါ `` ရေသ့ႀကီး၊ မည္သည့္ဂုဏ္ေတာ္မ်ား ပြားမ်ား ကာ အဓိဌာန္ပုတီးစိပ္ပါသလဲ´´ ဟုဆရာေတာ္က ေမးေလသည္။ `` အရဟံဇယံဂုဏ္ေတာ္ဂါထာကုိ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၿပီး အဓိဌာန္ ပုတီးစိပ္ပါတယ္ဘုရား´´ ဟုျပန္လည္ေလွ်ာက္ၾကားေလသည္။ ထုိအခါ ဆရာေတာ္သည္ မိမိလည္း အရဟံဇယံ ဂုဏ္ေတာ္ဂါထာ ကုိပင္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေလ့ရွိေၾကာင္း ျပန္လည္မိန္႔ၾကားကာ သာသနာကုိ ဆက္လက္ၿပီး စြမ္းစြမ္းတမံ ျပဳေစလုိေၾကာင္း ၾသ၀ါဒစကား မိန္႔ၾကားခဲ့ေလေတာ့သည္။
အထက္ပါသူေတာ္ေကာင္းႀကီးမ်ားသည္ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ သီကုံးထားသည့္ ဤဂါထာကုိ ေန႔စဥ္အၿမဲ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ ၿပီး လုိအပ္ေသာဆုမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံခဲ့ၾက၏ ။ သုိ႔ျဖစ္၍ လုိအပ္ေသာ ဆုထူးဆုျမတ္တုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စုံလုိၾကသည့္ ခုႏွစ္ရက္သားသၼီးမ်ား သည္ ယုံၾကည္စြာျဖင့္ ေန႔စဥ္အၿမဲ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကပါကုန္။ ။